آقای پادنان در توصیف توانایی های ترسناک هوش مصنوعی و ChatGPT می گوید در آینده ای نه چندان دور 80 میلیون ایرانی تبدیل به 80 میلیون برده خواهند شد که هر کاری که هوش مصنوعی از آنها بخواهد انجام می دهند.
کاربران هوش مصنوعی به هیچ وجه “برده” این فناوری نیستند.
بیایید یک سوال ساده از خود بپرسیم: چرا از خدماتی مانند ChatGPT استفاده می کنیم؟ چرا چت ربات خبری OpenAI در مدت کوتاهی به بیش از صد میلیون کاربر رسید؟ ChatGPT به فناوری های امروزی متکی است تا به ما انسان ها کمک کند کارها را بهتر انجام دهیم. ChatGPT زمان نوشتن کد را کاهش می دهد، به روزنامه نگاران کمک می کند تا عناوین و جملات بهتری را انتخاب کنم و به کسانی که به دنبال سفر هستند کمک می کند. اینها تنها بخش کوچکی از قابلیت های ChatGPT هستند.
ما از ChatGPT برای بردگی شما استفاده نمی کنیم. ChatGPT یک دستیار مفید برای ما است و در نقش مکمل کار ما ظاهر می شود.
اشاره به عبارت 80 میلیون برده ما را شگفت زده نمی کند. سال هاست که عادت کرده ایم به دلایلی که چندان منطقی نیست خدمات را محدود کنیم.
در هیچ کجای دنیا قانون خاصی برای مقابله با هوش مصنوعی تدوین نشده است، اما به نظر می رسد مسئولان ما از هم اکنون به دنبال بهانه های مختلف هستند تا هر وقت خواستند هوش مصنوعی را غیرقانونی اعلام کنند.
آقای پادنان به طور غیرمستقیم گفت که آمریکا از طریق ChatGPT تلاش می کند 80 میلیون ایرانی را به بردگی بکشد و به همین دلیل باید از دسترسی به این فناوری جلوگیری شود.
خدمات مبتنی بر فناوری زندگی ما را ساده‌تر و سازنده‌تر کرده است. اگر تکنولوژی وجود نداشت، امروز ما تلفن نداشتیم، اینترنت نداشتیم و هر لحظه نمی توانستیم به اطلاعاتی که می خواهیم دسترسی داشته باشیم.
اگر تکنولوژی نبود، زندگی و بنابراین ذهنیت و خط فکری ما محدود به مکان ما می شد. اگر تکنولوژی نبود، امروز بسیاری از شرکت های ایرانی وجود نداشتند. اگر تکنولوژی نبود، استارت آپ های سودآور و موفقی مانند اسنپ وجود نداشت.
عادت کرده ایم نیمه خالی لیوان را ببینیم. ما همه مزایایی که فناوری برای مردم و کشور به همراه دارد را نمی بینیم و همیشه به دنبال محدود کردن آن هستیم.
جملاتی که در جلسه اخیر گفته شد، حکم پیش لرزه را دارد، پیش لرزه ای از رویارویی جدی با آخرین فناوری ها که می تواند حتی برای ما ایرانی ها هم مفید باشد و کار ما را سریعتر و پربارتر کند.