مرکز باروری نیوکاسل بریتانیا در مطالعه درمان اهدای میتوکندری، که به عنوان درمان جایگزینی میتوکندری (MRT) نیز شناخته می شود، پیشگام بوده است. هدف از مطالعه بر روی اهدای میتوکندری کمک به زنان مبتلا به میتوکندری جهش یافته برای بچه دار شدن بدون خطر انتقال اختلالات ژنتیکی به فرزندانشان بوده است. افراد تمام میتوکندری خود را از مادر خود به ارث می برند. بنابراین، جهش های مضر در میتوکندری می تواند بر تمام فرزندان مادر تأثیر بگذارد.
برای زنان مبتلا به میتوکندری جهش یافته، بارداری اغلب مانند یک قمار است. برخی از کودکان ممکن است سالم به دنیا بیایند. زیرا آنها تنها بخش کوچکی از میتوکندری های جهش یافته را به ارث می برند. اما دیگران ممکن است نسبت بیشتری از میتوکندری های جهش یافته را به ارث ببرند و به بیماری های شدید، پیشرونده و اغلب کشنده مبتلا شوند. از هر 6000 نوزاد، یک نوزاد به اختلالات میتوکندریایی مبتلا است.
بیش از بیست هزار ژن انسانی در هسته سلول های بدن قرار دارند. اما در اطراف هسته، هزاران میتوکندری وجود دارد که ژن های خاص خود را دارند.
هنگامی که میتوکندری ها به طور طبیعی کار می کنند، انرژی حیاتی مورد نیاز سلول های تشکیل دهنده اندام های بدن ما را تامین می کنند. جهش هایی که به میتوکندری ها آسیب می رسانند بیشتر بر بافت های انرژی بر مانند مغز، قلب، ماهیچه ها و کبد تأثیر می گذارند.
پزشکان کلینیک نیوکاسل جزئیات تولد را از برنامه MDT خود منتشر نکرده اند. اما گفته می شود در بریتانیا به کمک این روش چند کودک به دنیا آمده اند.