تلسکوپ فضایی جیمز وب گروهی از کهکشان‌ها را کشف کرده است که قدمت آنها به طلوع جهان بازمی‌گردد و به قدری عظیم هستند که بر اساس دانش کیهان‌شناسی موجود نباید وجود داشته باشند.
این 6 کهکشان غول پیکر که ستارگانی به اندازه کهکشان راه شیری خودمان دارند، تنها 500 تا 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفتند. محققانی که کهکشان های جدیدی را کشف کرده اند، آنها را “جهان شکن” نامیده اند. زیرا این یافته در صورت تایید، کل درک ما از تشکیل کهکشان ها را زیر سوال خواهد برد.
اریکا نلسوناستادیار اخترفیزیک در دانشگاه کلرادو بولدر و یکی از محققانی که کشف جدید را انجام داده است، به نقل از Live Science: “ما انتظار نداریم که جهان اولیه بتواند خود را به این سرعت سازماندهی کند. این کهکشان ها نباید در آن زمان شکل گرفت.»
دانشمندان دقیقا نمی دانند چه زمانی اولین خوشه های ستاره ای با هم ادغام شدند و کهکشان هایی را که امروز می بینیم تشکیل دادند. با این حال، کیهان شناسان قبلاً تخمین زده بودند که این فرآیند در چند صد میلیون سال اول پس از انفجار بزرگ به آرامی آغاز شد. تئوری های پذیرفته شده کنونی نشان می دهد که این پیش کهکشان های اولیه یک تا دو میلیارد سال پس از پیدایش جهان به بلوغ رسیده اند. یعنی آنها کهکشان های کوتوله ای تشکیل دادند که شروع به بلعیدن یکدیگر کردند تا به کهکشان هایی شبیه کهکشان های ما تبدیل شوند.
از آنجایی که نور با سرعت ثابتی در خلاء فضا حرکت می کند، هرچه به عمق جهان نگاه کنیم، نور دورتر بیشتری را رهگیری می کنیم و بیشتر در زمان سفر می کنیم. با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، اخترشناسان تقریباً 13.5 میلیارد سال گذشته را با دقت نگاه کردند و دریافتند که کهکشان های عظیم بلافاصله پس از انفجار بزرگ ناگهان زنده می شوند. در آن زمان، جهان تنها 3 درصد از سن فعلی خود بود.
محققان می گویند کهکشان ها آنقدر عظیم هستند که 99 درصد از مدل های کیهان شناسی را در تضاد دارند. این بدان معناست که یا مدل ها باید تغییر کنند یا درک علمی فعلی از شکل گیری کهکشان ها نیاز به تجدید نظر اساسی دارد.
نلسون گفت: کهکشان راه شیری هر سال یک تا دو ستاره جدید به دنیا می آورد. [درحالی‌که] برخی از این کهکشان ها باید هر ساله صدها ستاره جدید را در کل تاریخ کیهان تشکیل داده باشند. حتی اگر یکی از این کهکشان ها واقعی باشد، درک ما از کیهان شناسی را به چالش می کشد.