امروزه بیشتر ستاره شناسان بخار آب و اکسیژن جو را دو ویژگی مهم سیاره برای میزبانی حیات می دانند. (معمولاً متان و مقادیر کمی دی اکسید کربن در رتبه های بعدی لیست قرار دارند و گوگرد و اکسید نیتروژن در رتبه های بعدی قرار دارند.) اگر اخترشناسان فرازمینی جو سیاره ما را در دوره باستان شناسی مطالعه می کردند، احتمالاً نشانه هایی از بخار و متان را مشاهده می کردند، اما بدون اکسیژن. . . بنابراین، حیات روی زمین و پتانسیل آن برای یک سیاره میزبان حیات نادیده گرفته شد. به همین دلیل است که یانگ فلوچارت خود را با این فرض ایجاد کرد: به دنبال سیگنال‌هایی از سیارات فراخورشیدی که ممکن است در یکی از مراحل تکامل چند میلیارد ساله خود باشند، بگردند، حتی اگر اتمسفر آنها شبیه اتمسفر امروزی زمین نباشد.
به گفته تیم لیون، اختر زیست شناس در دانشگاه کالیفرنیا ریورساید و از طرفداران مفهوم فلوچارت، بر اساس گذشته زمین، این امکان وجود دارد که اکسیژن برای بیش از 2 میلیارد سال در معرض قرار نگیرد. حتی ممکن است که فراوانی متان و اکسیژن برای آشکار کردن آنها از فواصل طولانی در دوران پروتروزوییک کافی نبوده باشد.
تحقیقات لیون دیدگاهی مشابه با یانگ دارد. او این موضوع را از منظر دیگری بررسی می کند: آیا یک ستاره شناس فرازمینی می تواند هنگام رصد زمین به درستی تشخیص دهد که زمین میزبان حیات است؟ این سوال به معنای بررسی محتویات جو سیاره زمین در چهار میلیارد سال گذشته و میزبانی آن برای حیات و همچنین بررسی سطوح گازهای بیولوژیکی قابل تشخیص از فضا است.
گروه دیگری سعی کردند با استفاده از روشی که ما برای شناسایی سیارات فراخورشیدی سنگی استفاده می کنیم، دریابند که آیا بیگانگان می توانند زمین را رصد کنند یا خیر. محققان بر این باورند که فرازمینی ها می توانند زمین را در حالی که از مقابل خورشید می گذرد یا به عبارت ساده تر با مسدود کردن نور ستاره ها رصد کنند و سرنخی از وجود ما به دست آورند.
در حال حاضر، هنگام ارزیابی یک سیاره فراخورشیدی، دانشمندان ابتدا ستاره میزبان آن را بررسی می کنند تا مطمئن شوند که شعله های زیادی از خود ساطع نمی کند. سپس مدار سیاره را برای ارزیابی ثبات و موقعیت آن در منطقه قابل سکونت بررسی می کنند. در این منطقه، سیاره نه خیلی سرد است و نه خیلی گرم، به طوری که امکان جاری شدن آب مایع روی سطح آن وجود دارد.
سپس قسمت سخت شروع می شود. با درخت تصمیم یانگ، ستاره شناسان می توانند مقدار بخار آب موجود در جو را تخمین بزنند، که نشانه ای از وجود آب در سطح سیاره است. در واقع، آنها جو سیاره را در طول موج های فروسرخ با استفاده از طیف سنج هایی مانند آنچه در تلسکوپ فضایی جیمز وب استفاده می شود، اسکن می کنند.
در مرحله بعدی، محققان از طیف‌سنج برای یافتن مولکول‌های کلیدی مانند اکسیژن یا متان استفاده می‌کنند. هر مقداری که از هر عنصر پیدا کنند، هدف بعدی آنها مانند دی اکسید کربن یا ازن را تعیین می کند. به عنوان مثال، اگر فرآیند فتوسنتز در جهان های دیگر وجود داشته باشد، موجودات زنده ای که از اکسیژن استفاده می کنند معمولا آب و دی اکسید کربن تولید می کنند، در حالی که برخی از انواع میکروب ها مانند باکتری ها متان تولید می کنند.
بنابراین بهتر است در صورت امکان تمام اثرات بیولوژیکی ممکن را تخمین بزنیم. اما بر اساس طیف طول موج و حساسیت تلسکوپ به آن، فراوانی برخی از عناصر را می توان بهتر از سایرین اندازه گیری کرد. ترسیم همه این مسیرها در درخت تصمیم یانگ به ستاره شناسان می گوید که آیا آنها به جهانی مانند زمین امروزی نگاه می کنند یا اینکه نسخه قبلی جهان ما را مشاهده می کنند یا دنیای دیگری.