چرا اخیرا شاهد ظهور ویروس های زیادی هستیم؟

پیشرفت تمدن و تکنولوژی بشری و نابودی زیستگاه های طبیعی حیوانات را وادار کرد تا برای جستجوی غذا به مناطق جدیدی بروند. گونه های مختلف که معمولاً با یکدیگر در تماس نبودند، اکنون در یک محیط مشترک هستند. انسان ها را به معادله اضافه کنید و دستور العمل کاملی برای ظهور ویروس های جدید خواهید داشت.

شهرنشینی منجر به تراکم بالای جمعیت می شود و محیطی ایده آل برای انتشار ویروس ها فراهم می کند. توسعه سریع شهرها اغلب از زیرساخت هایی مانند سیستم های بهداشتی و مراقبت های بهداشتی پیشی می گیرد و احتمال شیوع ویروس را افزایش می دهد.

تغییرات آب و هوایی همچنین به گسترش ویروس ها کمک می کند. به عنوان مثال، آربوویروس ها (ویروس های منتقل شده توسط بندپایان مانند پشه ها) در مناطق جدید در حال شناسایی هستند. دلیل آن این است که دامنه کشورهایی که پشه ها می توانند در آنها زنده بمانند در حال افزایش است.

ما مدت هاست که از این عوامل آگاه بوده ایم. ظهور SARS-CoV-2 (ویروسی که باعث کووید می شود) هیچ ویروس شناس یا اپیدمیولوژیست را شگفت زده نکرد. کارشناسان وقوع مرگ و میر جدید را پیش بینی کرده بودند. آنچه غیرمنتظره بود، مقیاس جهانی کووید-19 و دشواری مهار مؤثر شیوع ویروس بود.

ما همچنین نتوانستیم تأثیر اطلاعات نادرست بر سلامت عمومی را پیش بینی کنیم. در چند سال گذشته باورهای ضد واکسیناسیون در رسانه های اجتماعی رایج شده است و شاهد افزایش شک و تردید نسبت به واکسن بوده ایم. همچنین اختلالاتی در برنامه های معمول واکسیناسیون دوران کودکی وجود دارد که خطر ابتلا به بیماری های قابل پیشگیری با واکسن مانند سرخک را افزایش می دهد.

علم با سرعت بی‌سابقه‌ای حرکت کرده و منجر به توسعه روش‌های جدید و بهبود روش‌های تشخیص ویروس قبلی برای نظارت بر گسترش و تکامل ویروس‌ها شده است.

بسیاری از دانشمندانی که روی ردیابی SARS-CoV-2 کار می‌کردند، اکنون بر نظارت بر سایر ویروس‌ها تمرکز کرده‌اند. به عنوان مثال، در هنگام تولد، از نظارت بر فاضلاب برای شناسایی SARS-CoV-2 مورد استفاده قرار گرفت و این روش همچنین می‌تواند به ردیابی سایر ویروس‌هایی که سلامت انسان را تهدید می‌کنند کمک کند.