واکسن سرطان لوزالمعده در آزمایش های کوچک امیدوار کننده است

واکسن‌های mRNA از نانوذرات لیپیدی برای تحویل مواد ژنتیکی استفاده می‌کنند که حاوی دستورالعمل‌هایی برای ساخت پروتئین‌های خاص است. وقتی واکسن وارد بدن می‌شود، سلول‌های انسانی آن پروتئین‌ها را تولید می‌کنند و پاسخ ایمنی را تحریک می‌کنند.

واکسن‌های کووید دستورالعمل‌هایی را برای ساخت پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 ارائه می‌کنند. واکسن‌های سرطان شخصی حاوی دستورالعمل‌هایی برای نئوآنتی‌ژن‌ها یا پروتئین‌های غیرطبیعی روی سلول‌های تومور فرد هستند.

برای ساخت واکسنی که BNT122 نام دارد، محققان یک نمونه تومور برداشته شده با جراحی را توالی یابی کردند و نئوآنتی ژن هایی را انتخاب کردند که به احتمال زیاد باعث ایجاد پاسخ ایمنی قوی می شد. سپس، در فرآیندی که چندین هفته طول می کشد، از نئوآنتی ژن های انتخاب شده برای ایجاد واکسن سفارشی برای هر بیمار استفاده می کنند.

زمانی که واکسن mRNA وارد جریان خون فرد می شود، باعث می شود نوعی از سلول های ایمنی به نام سلول های دندریتیک، پروتئین های نئوآنتی ژن بسازند.

بالاچاندران توضیح می دهد که سلول های دندریتیک بقیه سیستم ایمنی از جمله سلول های T را برای شناسایی و حمله به سلول های تومور آموزش می دهند. در این شرایط، با توجه به اینکه سلول های T در حالت آماده باش هستند تا با این پروتئین ها سلول ها را از بین ببرند، سرطان ممکن است شانس کمتری برای بازگشت داشته باشد.

در مرحله اول کارآزمایی بالینی، 16 فرد مبتلا به سرطان لوزالمعده پس از عمل جراحی، واکسن های سفارشی ساخته شده از تومورهای آنها حاوی حداکثر 20 نئوآنتی ژن مختلف را دریافت کردند. شرکت‌کنندگان داروی Tsentric (مهارکننده نقطه بازرسی ایمنی ضد PD-L1 Rosh)، واکسن تجربی و رژیم شیمی‌درمانی به ترتیب از چهار دارو به نام mFOLFIRINOX دریافت کردند.

همانطور که قبلاً در نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا در سال گذشته گزارش شده بود، تیم Balachandran دریافتند که هشت بیمار از 16 بیمار پاسخ ایمنی قوی علیه یک یا چند نئوآنتی ژن تومور ایجاد کردند.

بر اساس گزارش نیچر، سلول‌های T افزایش یافته توسط واکسن تا 10 درصد از کل سلول‌های T در خون را تشکیل می‌دهند و می‌توان تعداد این سلول‌ها را با دوز تقویت‌کننده افزایش داد. بالاچاندران گفت که سلول های T تا دو سال باقی ماندند.

علاوه بر این، شرکت‌کنندگانی که پس از واکسیناسیون پاسخ ایمنی خوبی داشتند، در طول 18 ماه پیگیری، هیچ نشانه‌ای از عود سرطان نشان ندادند. از سوی دیگر، در شرکت کنندگانی که پاسخ ایمنی خوبی نداشتند، بیماری پس از میانگین 4.13 ماه عود کرد. بالاچاندران گفت: “این نتایج هیجان انگیز نشان می دهد که ما ممکن است بتوانیم از واکسن ها به عنوان درمانی برای سرطان پانکراس استفاده کنیم.” این شواهد استراتژی ما را برای ایجاد یک واکسن برای تومور هر بیمار پشتیبانی می کند.”

به گفته نویسندگان مطالعه، درمان به طور کلی ایمن و امکان پذیر بود. عوارض جانبی شایع بود، اما این عوارض بیشتر به داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی و شیمی درمانی مربوط می شد تا واکسن.

بر اساس این یافته‌های امیدوارکننده، یک آزمایش تصادفی بین‌المللی بزرگ‌تر از رژیم واکسن در سال جاری آغاز خواهد شد.

تیم Balachandran اکنون در تلاش است تا مشخص کند چرا تنها نیمی از شرکت کنندگان در مطالعه پس از واکسیناسیون پاسخ ایمنی خوبی داشتند و همچنین قصد دارند راه هایی برای تقویت پاسخ بیابند.

چندین شرکت دیگر و محققان دانشگاهی نیز در حال کار بر روی واکسنی هستند که به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان کمک می کند.

محققان در نشست سالانه انجمن تحقیقات سرطان آمریکا در ماه گذشته گزارش دادند که واکسن mRNA ساخته شده توسط Moderna و Merck، همراه با مهارکننده ایست بازرسی ایمنی Keytruda، خطر عود یا مرگ را در افراد مبتلا به سرطان کاهش داد. کاهش ملانوم پیشرفته