فضاپیمای قابل استفاده مجدد چین مانند X-37B مانند یک هواپیمای نسبتا کوچک به نظر می رسد. رسانه های چینی پیشتر گزارش داده بودند که این فضاپیما در ماه اوت سال گذشته از مرکز پرتاب ماهواره جیوچوان در شمال غربی چین به فضا پرتاب شد. این موشک با موشک Long March 2F پرتاب شد. این موشک همان پرتابگری است که چین برای پرتاب ماموریت های سرنشین دار شنژو از آن استفاده می کند. به گفته مک داول، با توجه به اینکه این پرتابگر حداکثر ظرفیت حمل 8.4 تن را دارد، وزن هواپیمای فضایی چینی احتمالاً بین 5 تا 8 است و شاتل های فضایی بازنشسته ناسا بسیار کوچکتر هستند.
اگرچه مدل فعلی فضاپیمای قابل استفاده مجدد چین برای حمل فضانوردان بسیار کوچک است، مک داول گفت که اگر این کشور نسخه بزرگتری از فضاپیمای خود را برای ماموریت های سرنشین دار در آینده معرفی کند، تعجب آور نخواهد بود.
شکار ماهواره ای؟
مک داول می گوید چین ممکن است در حال آزمایش انواع فناوری هایی باشد که می تواند جاه طلبی های فضایی این کشور را بیشتر کند. یکی از این فناوریها میتواند رها کردن ماهواره و قرار دادن آن در مدار باشد. بر اساس گزارش اندیشکده آمریکایی مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی، هواپیمای فضایی چین شیای را به مدار زمین فرستاد که در اکتبر سال گذشته شناسایی شد.
مک داول، که فضاپیمای چینی را با استفاده از داده های نیروی فضایی ایالات متحده ردیابی می کرد، گفت که جسم رها شده ظاهراً در ماه ژانویه از مدار ناپدید شد و در ماه مارس دوباره ظاهر شد. یک توضیح احتمالی این است که فضاپیما قبل از رهاسازی مجدد، آن را برداشت و به عنوان محموله حمل کرد. چنین رویدادی نشان می دهد که فضاپیما دارای یک محفظه بار است. یعنی می توان از آن برای حمل ابزار و ماهواره استفاده کرد. به گفته مک داول، این مانور که احتمالاً با بازوی روباتیک انجام شده است، احتمالاً تمرینی برای سرویس و تعمیر ماهواره بوده است.
مک داول میگوید چینیها با بازوهای روباتیک در زمینههای دیگری مانند ایستگاه فضایی تیانگونگ و دیگر آزمایشهای خدمات ماهوارهای کار کردهاند. به عنوان مثال، سال گذشته، کشور یک ماهواره از کار افتاده را با استفاده از ماهواره دیگری از مدار خارج کرد.
خبرگزاری شین هوا در گزارش خود درباره فرود این هواپیمای فضایی بر استفاده صلح آمیز از آن تاکید کرد. مک داول اشاره می کند که با وجود تعداد زیاد ماهواره های جاسوسی در فضا، چین لزوماً برای این منظور نیازی به هواپیمای فضایی ندارد. اما پولپیتر می گوید که برنامه فضایی چین عمدتاً توسط ارتش این کشور اداره می شود و در نتیجه، مأموریت های فضایی آن معمولاً طبقه بندی می شوند. به گفته وی، حتی اگر چینی ها از هواپیمای فضایی خود برای سرویس و تعمیر ماهواره استفاده کنند، به این معنا نیست که نمی توانند از آن برای فعالیت های تهاجمی یا نظامی استفاده کنند.