ناسا رویکرد محافظهکارانهای را در مورد HWO اتخاذ کرده است تا از افزایش بودجه و تأخیرهایی که با پرتاب جیمز وب رخ داد جلوگیری کند. این سازمان برای تلسکوپ جدید خود از فناوریهای جدید ساخته شده یا در حال توسعه استفاده میکند، مانند آینههای چندبخشی جیمز وب و تاجنگار رصدخانه نانسی روم. تاجنگار یا کرونوگراف وسیلهای نوری در داخل تلسکوپ است که نور ستارهها را مسدود میکند تا سیارههایشان آشکار شود.
از آنجایی که HWO نور مرئی را مشاهده میکند که طول موجهای کوتاهتری نسبت به نور مادون قرمز دارد، به کنترل بسیار دقیقتری روی شکل آینه نیاز دارد. آینه این تلسکوپ باید کاملاً در سطح یک پیکتو متر (یک میلیونیم میلیونیم متر) شکل بگیرد.
تلسکوپ جدید همچنین باید بر روی تاجنگار تلسکوپ رومی که میتواند نور ستارهای را که صد میلیون بار درخشانتر از سیارهاش است، جلوگیری کند، بهبود ببخشد. در واقع، تاجنگار HWO باید با ستارههایی برخورد کند که ده میلیارد برابر درخشانتر هستند.
تلسکوپ HWO همچنین دارای قابلیت کرنوگراف تلسکوپ رومی است که می تواند نور ستاره ای را که 100 میلیون بار درخشان تر از سیاره اش است، مسدود کند. تفاوت این است که کرنوگراف HWO از کرنوگراف رومی ارتقا یافته و نور ستاره ها را با روشنایی 10 میلیارد برابر مسدود می کند. یکی از نکات کلیدی این تلسکوپ مسدود شدن نور پراکنده است که نیاز به نور استوانه ای اطراف تلسکوپ دارد، درست مانند نورپردازی اطراف تلسکوپ هابل. به این ترتیب آینه تلسکوپ از ریزشهاب سنگ هایی که به آینه جیمز وب برخورد می کنند و همچنین نور پراکنده محافظت می شود.
به گفته برخی از ستاره شناسان، یک آینه تک تکه که لبه های کمتری نسبت به آینه چندبخشی دارد، نور را کمتر پراکنده می کند و همین امر باعث شد ناسا به طرحی مانند HabEx روی آورد. اما Clampin معتقد است که کرونوگراف ها با آینه های چند سگمنت نیز سازگار هستند. او طراحی چند قسمتی را ترجیح می دهد زیرا به مهندسان اجازه می دهد تا آینه های بزرگتر را بدون محدودیت بار موشک بسازند.
توانایی ارسال ماموریت های تعمیر به تلسکوپ پرچمدار پیشرفت بزرگی برای ناسا است. از سوی دیگر، ماموریتهای آینده از داراییهای شرکتهای خصوصی که در ساخت رباتها برای کمک به برنامه اکتشاف ماه آرتمیس ناسا مشغول هستند، بهره خواهند برد. خدمات رباتیک بخشی از معماری و فلسفه HWO است و قرار گرفتن آن در فاصله L2 چالش بزرگی نیست. به این ترتیب علاوه بر افزایش طول عمر ماموریت با نصب ابزارهای جدید، انعطاف پذیری در سرویس دهی نیز افزایش می یابد.
در این میان، کنگره آمریکا ممکن است اولین چالش بزرگ باشد. قانونگذاران آمریکایی ماه گذشته 1.51 میلیارد دلار بودجه برای ماموریت های اخترفیزیک ناسا در سال جاری اختصاص دادند که چهار درصد کمتر از سال گذشته است. بدون بودجه کافی، ساخت نسل جدیدی از تلسکوپ های فضایی بزرگ برای جایگزینی هابل و جیمز وب آسان نخواهد بود.