یک شرکت کوچک بیوتکنولوژی مستقر در سن دیگو ادعا می کند که از فناوری برنامه ریزی مجدد برای جوان سازی موش های پیر و افزایش عمر آنها استفاده کرده است. بنابراین، افراد مسن ممکن است روزی بتوانند ساعت بیولوژیکی خود را به عقب برگردانند و به معنای واقعی کلمه با کمک تزریقات جوان شوند.
ادعای افزایش طول عمر جوندگان توسط شرکت Rejuvenate Bio مطرح شد و در یک مقاله از پیش چاپ شده در وب سایت BioRxiv قرار گرفت. اما هنوز اصلاح نشده است. تکنیک برنامه ریزی مجدد، که شامل بازگرداندن سلول ها به حالت جوان تر است، صدها میلیون دلار سرمایه گذاری به عنوان یک اکسیر بالقوه جوانی به دست آورده است.
به گزارش وب سایت Technology Review، دانشمندان قبلاً نشان داده اند که روش جوان سازی در آزمایشگاه روی سلول ها کار می کند و اکنون آنها می خواهند تعیین کنند که آیا جوان سازی در حیوانات زنده کار می کند یا خیر. مقاله Rejuvenate Bio گواه این است که این روش واقعاً می تواند عمر حیوانات را افزایش دهد.
نوح دیویدسونمدیر ارشد علمی Rejuvanit می گوید که این شرکت از ژن درمانی برای اضافه کردن سه ژن برنامه ریزی مجدد به بدن موش هایی که معادل انسان های 77 ساله بودند، استفاده کرد. این شرکت می گوید پس از درمان، طول عمر باقی مانده موش ها دو برابر شد. موش های تحت درمان به طور متوسط 18 هفته بیشتر عمر کردند. در حالی که موش های گروه کنترل در 9 هفته مردند. به طور کلی، موش های تحت درمان حدود 7 درصد بیشتر عمر کردند.
اگرچه افزایش طول عمر اندک بود، اما Rejovinit می گوید که این تحقیقات نشان می دهد که امکان معکوس کردن سن حیوانات وجود دارد. دیویدسون می‌گوید: «این یک فناوری قدرتمند است، و در اینجا اثبات مفهوم است. می‌خواستم نشان دهم که می‌توانیم این کار را در جمعیت پیرمان انجام دهیم.»
دانشمندان غیر وابسته به Rejuvenite این مطالعه را یک نقطه عطف هیجان انگیز نامیدند. اما آنها هشدار دادند که جوانسازی کل بدن با استفاده از ژن درمانی یک مفهوم ناشناخته با خطرات بزرگ است. ویتوریو سباستیانواستاد دانشگاه استنفورد می گوید: «این یک تمرین فکری زیبا است. اما من از انجام چنین کاری روی انسان اجتناب می کنم.»
یکی از خطرات مرتبط با برنامه ریزی مجدد برای جوان سازی این است که فرآیند برنامه ریزی مجدد می تواند باعث سرطان شود. چنین تأثیری اغلب در موش ها دیده می شود. با این حال، این احتمال که برنامه‌ریزی مجدد بتواند نوعی اکسیر جوانی باشد، تحقیقات و سرمایه‌گذاری زیادی را به خود جلب کرده است. شرکتی به نام آزمایشگاه‌های آلتوس می‌گوید که بیش از 3 میلیارد دلار جمع‌آوری کرده است.
در آزمایشگاه، برنامه ریزی مجدد با قرار دادن سلول های منفرد در معرض مجموعه ای از سه یا چهار پروتئین که معمولاً در مراحل اولیه رشد جنینی فعال هستند، انجام می شود. پس از چند روز از این درمان، حتی سلول‌های قدیمی نیز به سلول‌های بنیادی جوان تبدیل می‌شوند.
علم برنامه ریزی مجدد
کشف دستورالعمل های برنامه ریزی مجدد منجر به شنای یاماناکایک زیست شناس ژاپنی در سال 2012 برنده جایزه نوبل شد. چهار سال بعد، دانشمندان موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک تصمیم گرفتند این روش را بر روی موش های زنده که از نوعی پیری زودرس مشابه بیماری انسانی پروجریا رنج می برند، آزمایش کنند.
آنها موش ها را برای مدت کوتاهی در معرض عوامل ذکر شده قرار دادند و متوجه شدند که برخی از آنها بیشتر زنده می مانند. گام بعدی واضح و ضروری برای نامیدن برنامه‌ریزی مجدد یک مداخله واقعی ضد پیری، نشان دادن این بود که برنامه‌ریزی مجدد می‌تواند طول عمر موش‌های سالم را نیز افزایش دهد.
مارتین بورک جنسنبنیانگذار Impetus Grants، سرمایه‌گذار تحقیقات پیری، می‌گوید: «آزمایش اصلی درمان موش‌های معمولی و بررسی اینکه آیا آنها طول عمرشان را افزایش می‌دهند یا سلامتشان را بهبود می‌بخشند، است.
وقتی چندین سال بدون چنین گزارشی گذشت، شک و تردید در مورد کارایی این روش افزایش یافت و امیدها مبنی بر اینکه دانشمندان بتوانند موش هایی با عمر طولانی ایجاد کنند، محو شد. الخاندرو اوکمپ، زیست شناس دانشگاه لوزان سوئیس، آزمایش های اولیه را در موسسه سالک انجام داد. او می‌گوید: «گروه‌های مختلف این آزمایش را امتحان کرده‌اند و تاکنون داده‌ها مثبت نبوده است».
سال گذشته، اولین گزارش توسط یک تیم کار بر روی موش هایی که از بدو تولد برای تولید فاکتورهای یاماناکا مهندسی ژنتیکی شده بودند، منتشر شد. این تیم در موسسه تحقیقاتی Inserm فرانسه روندی را به سمت طول عمر بیشتر مشاهده کردند. اما گزارش آنها مقدماتی تلقی شد.