به گزارش Science Alert، این احتمال وجود دارد که انسان های باستان نزدیک به نیم میلیون سال پیش نحوه عبور از دریاها و نقل مکان به سرزمین های جدید را کشف کرده باشند. بر اساس یک تحلیل جدید از خطوط ساحلی دوره پلیستوسن میانی، هیچ راه دیگری وجود نداشت که انسان های باستانی آن دوران بتوانند به آنچه امروز به عنوان جزایر دریای اژه می شناسیم، برسند. باید گفت که باستان شناسان در این جزایر آثار باستانی یافته اند که مربوط به ظاهر نخستین انسان های خردمند شناخته شده است.
یافته های اخیر نشان می دهد که انسان های باستان باید راهی برای عبور از آب های بزرگ و رسیدن به این جزایر پیدا کرده باشند. در واقع، اگر اتکا به پل‌های زمینی برای مهاجرت انسان ضروری نبود، می‌توانیم استدلال کنیم که نحوه حرکت انسان‌های باستان به جزایر دریای اژه احتمالاً پیامدها و تأثیراتی بر نحوه گسترش نیاکان ما و انسان‌های امروزی در سراسر جهان داشته است.
پاسخ به این سوال که “انسان از چه زمانی کشتی رانی را آغاز کرد؟” قایق ها در طول تاریخ معمولاً از چوب ساخته می شدند. چوب ماده ای نیست که اغلب بتواند در برابر آسیب های ناشی از گذشت زمان مصون بماند. در واقع باید تاکید کنیم که ماندگاری چوب حتی برای چندین ده هزار سال غیرممکن است. چه رسد به صدها هزار سال. با کنار هم قرار دادن گزاره های ذکر شده می توان نتیجه گرفت که عملاً هیچ امیدی به شناسایی یا کشف اولین قایق های ساخته دست بشر با قابلیت عبور از اقیانوس وجود ندارد.
در حال حاضر به جای بقایای قایق های چوبی از دوران باستان، سوابق ارزشمندی از آثار و استخوان های آن دوران داریم. از جمله این بقایا می توان به ابزارهای سنگی مقاوم در برابر پدیده هایی مانند پوسیدگی به عنوان نمونه مهم اشاره کرد. اینها ابزارهای تحلیلی هستند که به ما امکان می‌دهند تا چگونگی تغییر جهان در طول هزاران سال یا بیشتر را بازسازی کنیم. گروهی از محققان به رهبری جورج فرانتینوسیک زمین شناس از دانشگاه پاتراس در یونان، توانسته است تحلیل جدیدی بر اساس این بقایای باستانی انجام دهد.
امروزه جزایر دریای اژه یکی از زیباترین مکان های دنیا هستند. این جزایر از صدها جزیره کوچک تشکیل شده و به صورت مجمع الجزایری در دریای اژه بین ترکیه، یونان و کرت پراکنده شده اند. شاید در اخبار و برخی گزارش ها نام این جزایر را هنگام اشاره به برخی اختلافات سیاسی یونان و ترکیه بر سر برخی از این جزایر شنیده باشید. این جزایر برای مدت بسیار طولانی مسکونی بوده اند و آثار باستانی شناسایی شده در آنها به طور بالقوه به 476000 سال پیش باز می گردد.
علاوه بر این، ابزارهای باستانی یافت شده در لسبوس، میلوس و ناکسوس با سبک آشئولی مرتبط هستند و تخمین زده می شود که حدود 1.76 میلیون سال پیش ساخته شده باشند. این سبک و دوره زمانی به نوبه خود با انسان راست قامت در سراسر آفریقا و آسیا مرتبط است. چندین ابزار از این دست در ترکیه، یونان و کرت یافت شده است که قدمت آنها به 1.2 میلیون سال پیش باز می گردد. بنابراین، ظهور آنها در مجمع الجزایر مجاور تا حدودی منطقی است.
مطالعات قبلی نشان می داد که انسان های باستانی در عصر یخبندان با پای پیاده به این جزایر می رفتند. هنگامی که جهان در مقیاسی شبیه عصر یخبندان یخ می زند، سطح دریاها کاهش می یابد و انسان ها می توانند گذرگاه هایی ایجاد کنند. اگرچه این معابر کارایی خود را در عصر یخبندان حفظ می کنند، اما در زمان های معتدل تر به زیر آب می روند.