با توجه به اینکه اولین آنتی بیوتیک ها از فرآورده های موجودات موجود در طبیعت به دست آمده اند، عجیب است که نقش محیط زیست در این امر تاکنون نادیده گرفته شده است. دو سال پیش، وقتی کرشل و محققان شش کشور دیگر 75 سال بیانیه‌های سیاستی در مورد مقاومت به مواد مخدر را بررسی کردند، دریافتند که تنها دو (از 248) محیط‌زیست را به عنوان یک نگرانی دائمی ذکر کردند. کرشل با اشاره به مقاومت ضد میکروبی می گوید:
نمودارهای پیچیده در گزارش UNEP نشان می‌دهد که هم باکتری‌های مقاوم و هم آنتی‌بیوتیک‌ها و قارچ‌کش‌های درمان‌نشده از منابع بسیاری وارد محیط‌زیست می‌شوند: فاضلاب بیمارستانی، پساب صنایع تولیدی، سمپاشی محصولات و خوراک دام.
هنگامی که آنتی بیوتیک ها و قارچ کش ها وارد محیط می شوند، می توانند ارگانیسم های موجود در محیط را تحت تاثیر قرار دهند. علاوه بر این، از آنجایی که باکتری‌های مقاوم از منابع دیگر وارد محیط می‌شوند، ژن‌های آنها می‌تواند توسط ارگانیسم‌های دیگر گرفته شود یا با قرار گرفتن در معرض میکروب‌های خاک که ترکیبات دفاعی خاص خود را دارند، تغییر یابد. پاتوژن های اصلاح شده یا تقویت شده را می توان از طریق مسیرهای مختلف مانند مسیرهای مهاجرت پرندگان، مسیرهای سفر حیات وحش، یا مسیرهای آب های سطحی یا باد به مکان های دیگر منتقل کرد و در نهایت به دنیای انسان بازگرداند.
یواخیم لارسوناستاد فارماکولوژی محیطی در دانشگاه گوتنبرگ سوئد، مشاور در مراحل اولیه پروژه UNEP بوده است. او می گوید:
درک این موضوع که محیط همیشه منبع ژن هایی بوده است که باکتری ها از آنها برای دفاع از خود استفاده می کنند (زمانی که از سلاح های شیمیایی آنها به عنوان سلاح های خودمان استفاده می کنیم، آن را مقاومت دارویی می نامیم)، نشان می دهد که مقاومت را نمی توان ریشه کن کرد. با این حال، ممکن است بتوان آن را دوباره قالب بندی کرد. اگر می دانیم که حتی آنتی بیوتیک های ضروری فلور میکروبی ما را از بین می برند، باید از تنوع باکتریایی جهان خود نیز محافظت کنیم.
ناگفته نماند، با وجود سال ها نگرانی و اعتراض، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، در آخرین تلاش برای کنترل بیماری میوه سبز مرکبات، بیش از 650000 پوند استرپتومایسین (تقریباً 46 برابر میزانی که ایالات متحده سالانه برای بیماران انسانی تجویز می کند) اسپری کرد. ) در مرکبات فلوریدا. تایید شده. مت ولینگتونمدیر کمپین های بهداشت عمومی در سازمان غیرانتفاعی US PIRG می گوید:
اگر این یک تراژدی عوام به نظر می رسد (تخریب یک منبع مشترک که همه از آن استفاده می کنند و هیچ کس مسئولیت آن را نمی پذیرد) اشتباه نیست. راه حل چنین فاجعه ای وضع مقررات و محدودیت هاست و در زمینه مصرف آنتی بیوتیک ها ممکن است این اقدامات موثر باشد.
تجزیه و تحلیل جدید استفاده جهانی از آنتی بیوتیک ها در دام، که بسیار بیشتر از مصرف انسانی است، نشان می دهد که از زمان ارزیابی بین المللی در سال 2015 به دلیل مقررات جدید، استفاده از این مواد در اروپا و چین کاهش یافته است. با این حال، در سطح جهان، استفاده از آنتی بیوتیک ها در بخش کشاورزی همچنان در حال افزایش است. بر اساس پیش‌بینی‌ها، میزان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در بخش کشاورزی تا سال 2030 به 107472 تن افزایش می‌یابد. این در حالی است که تنها 43 کشور در جهان استفاده از دارو در مزارع خود را فاش می‌کنند.
توماس ون بوکلنویسنده ارشد تجزیه و تحلیل جدید و استادیار جغرافیای سلامت در دانشگاه گوتنبرگ، می‌گوید مسئولیت‌پذیری و مسئولیت‌پذیری را نمی‌توان بدون گزارش شفاف جدی گرفت. برای حفظ مشترکات میکروبی ما، این داده ها باید تولید، گزارش شوند و پاسخگو باشند.