به گفته سینگ، محققان پس از این مطالعات دریافتند که انواع فعالیت های ورزشی از جمله ورزش های هوازی مانند پیاده روی، تمرینات مقاومتی، پیلاتس و یوگا برای بهبود علائم اختلالات روانی مفید است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که انواع تمرینات ورزشی بر انواع خاصی از اختلالات روانی تأثیر بیشتری دارد. به عنوان مثال، یوگا و سایر تمرینات روحی و جسمی در کاهش اضطراب افراد تأثیر زیادی داشت; در حالی که تمرین مقاومتی بیشترین کمک را به افسردگی کرد.
سینگ در بخشی از گفت‌وگو گفت: «ورزش‌های سنگین کوتاه‌مدت یا میان‌مدت باعث بهبودی بیشتر بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب در مقایسه با ورزش‌های طولانی‌مدت و با شدت کمتر شد.
سخت است که بپذیریم تمرینات کوتاه مدت نتایج بهتری در مقایسه با مداخلات ورزشی طولانی مدت دارند. در توضیح این موضوع، نویسندگان مقاله می گویند که احتمالاً پایبندی افراد به برنامه های بلندمدت که دارای مزایای روانی هستند، دشوار است و همین امر باعث می شود برنامه های کوتاه مدت عملکرد بهتری داشته باشند.
زنان باردار یا افرادی که به تازگی زایمان کرده‌اند، بیماران مبتلا به افسردگی، اچ‌آی‌وی، بیماری‌های کلیوی و حتی افراد سالم از نظر جسمی گروه‌هایی بودند که بیشترین بهره را از برنامه‌های ورزشی کوتاه‌مدت در این مطالعه بردند. به گفته محققان، این ممکن است نشان دهنده گروه هایی با علائم شدیدتر اختلالاتی مانند افسردگی یا اضطراب و سطوح پایین تر فعالیت بدنی باشد که در مقایسه با جمعیت غیر بالینی فضای بیشتری برای بهبودی داشتند.
لازم به ذکر است که بیشتر شواهد موجود توصیفی از افسردگی خفیف تا متوسط بود و مطالعات کمتری در مورد اضطراب و پریشانی روانی انجام شد. بنابراین انجام تحقیقات بیشتر در زمینه های مختلف سلامت روان می تواند نتایج قوی تری به همراه داشته باشد.
لازم به ذکر است که یافته های اخیر منکر این نیست که مشاوره و درمان دارویی نقش بسیار مهمی در بهبود بیماری های روانی ایفا می کند. بلکه تاکید می کنند که ورزش نیز یک درمان بسیار مهم و مفید است که باید بیشتر روی آن تمرکز کرد.
در نهایت، نویسندگان مقاله به این نتیجه رسیده اند که فعالیت بدنی برای بهبود علائم افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی بسیار مفید است. آنها همچنین تأکید می کنند که بهبودهای مطلوب در طیف وسیعی از جمعیت بزرگسال، از جمله جمعیت عمومی، افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و افراد مبتلا به بیماری های مزمن مشاهده شده است.
نتایج این مطالعه در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شده است.