سوار اشاره می‌کند که مایکروسافت گام بسیار مهمی برای ادغام محاسبات کلاسیک و کوانتومی و همچنین فعال کردن پروتکل‌های تصحیح خطای جدید برداشته است. او می گوید که کنترل کامپیوترهای کوانتومی، حداقل در آینده نزدیک، بدون دسترسی به حجم عظیمی از محاسبات کلاسیک امکان پذیر نخواهد بود.
سوار او ادامه داد: «بدیهی است که تنها مکانی که می‌توانید به رایانه‌های کوانتومی بزرگ دسترسی پیدا کنید، خدمات محاسبات کوانتومی مقیاس‌پذیر ابر عمومی است زیرا برای ادغام با رایانه‌های کوانتومی به چنین سطحی از محاسبات کلاسیک نیاز دارد».
سوار همچنین می گوید که محاسبات کلاسیک رسیدن به یک میلیون کیوبیت را ممکن می کند. البته، برای انجام این کار، دسترسی همزمان به تمام کیوبیت ها مورد نیاز است. جایی که قدرت محاسباتی و پهنای باند بسیار مهم است.
سوار همچنین استدلال می‌کند که ساخت الگوریتم‌هایی که به رایانه‌های کوانتومی ارسال می‌شوند به محاسبات کلاسیک زیادی نیاز دارد و ممکن است هفته‌ها طول بکشد تا نتایج محاسبات در این شرایط به دست آید.
نقش محاسبات کلاسیک در فعال کردن محاسبات کوانتومی با گذشت زمان بیشتر احساس می شود. البته، مایکروسافت می گوید که فضای ابری عظیم به شرکت اجازه می دهد تا قدرت محاسباتی کلاسیک مورد نیاز برای کنترل کامپیوترهای کوانتومی را داشته باشد. البته، غول فناوری مستقر در ردموند تنها شرکتی نیست که در این زمینه فعالیت می کند، زیرا گوگل، آمازون، IBM و چندین شرکت دیگر در حال ادغام پردازنده های کوانتومی در مراکز داده عظیم خود هستند.