تصادفی نیست که همراه با مهندسان، خیاطان و متخصصان فناوری Axiom، استر مارکیز، طراح لباس مجموعه تلویزیونی «برای تمام بشریت» نیز در طراحی لباس جدید فضانوردان شرکت داشته است. این سریال که از اپل تی‌وی پلاس پخش می‌شود، داستانی جایگزین درباره اولین مستعمره‌های قمری آمریکا را روایت می‌کند.
لباس فضانوردی جایگاه منحصر به فردی در فضای ذهنی ما دارد. دبرا بنیتا شاواستاد تئوری فرهنگی در دانشگاه شرق لندن، لباس فضایی را “درباره یک ماجراجویی قهرمانانه برای سرزمینی جدید و مرزهای جدید” می داند. دکتر شاو به نیویورک تایمز گفت: «اکنون، به دلیل گرم شدن کره زمین و سایر تهدیدات برای زندگی انسان، این لباس به عنوان نمادی از فرار و همچنین شکنندگی زندگی بر روی زمین معنای جدیدی پیدا کرده است.
برای اکثر مردم، لباس فضانوردی نقطه اتصال انسان و ناشناخته و تنها عنصر آشنا در دنیای بیگانه علم و فناوری است. ما ممکن است زبان فضانوردان یا حتی نحوه زندگی آنها در محیط ریزگرانش را درک نکنیم. اما می دانیم که همه آنها یک لباس می پوشند. به گفته دکتر شاو، گاهی فناوری تخیل ما را تغذیه می کند، اما اغلب تخیل در واقع فناوری ما را شکل می دهد.
د مونشو می‌گوید: اولین لباس فضانوردان که در 6 ژانویه 1958 روی جلد مجله Life ظاهر شد، نقره‌ای، براق و تداعی‌کننده «فراتر از قلمروهای زمینی» بود. آن لباس ها نقره ای بودند اما هیچ دلیل فنی برای انتخاب آن رنگ وجود نداشت. در واقع، شرکت سازنده آنها متوجه شد که لباس‌های فضانوردی اگر به جای رنگ خاکی کسل‌کننده در لباس خلبانی، رنگ نقره‌ای براق باشد، برای عموم جذاب خواهد بود. این رنگ مفروضات رایج در مورد اینکه لباس فضانوردی چگونه باید باشد را تقویت کرد.
بعدها، زمانی که فضانوردان پیاده روی فضایی را آغاز کردند، لباس فضانوردان به رنگ سفید بازگردانده شد. زیرا معلوم شد که نقره نور خورشید را منعکس می کند و باعث کاهش دید فضانوردان می شود. اکنون که لباس فضانوردی به رنگ مشکی آمده است، حداقل در حال حاضر، این یک قدم کوچک برای انسان ها و یک جهش بزرگ برای مد فضایی است.