لایه بالایی شهاب سنگ دارای پوسته سیاه شده به ضخامت چند میلی متر است که به دلیل سوختن جزئی در جو زمین به این رنگ درآمده است. مگی به Space.com گفت که تیم تحقیقاتی با استفاده از یک میکروسکوپ دستی که برای مشاهده دقیق سنگ‌ها استفاده می‌شود، دریافتند که کانی‌های شهاب سنگ آبی و خاکستری با مقدار کمی از فلزات دیگر مخلوط شده‌اند.
محققان با قرار دادن شهاب سنگ در داخل محفظه بزرگ میکروسکوپ الکترونی روبشی، بافت و ترکیب آن را بررسی کردند. بر اساس برآوردهای اولیه، شهاب سنگ نیوجرسی از نوع کندریت LL-6 است که نسبت به سایر اعضای خانواده خود آهن کمتری دارد و حداقل 30 تا 40 درصد از رایج ترین سنگ های روی زمین مانند تخته سنگ یا گرانیت چگالی تر است. در نتیجه، به گفته مگی، مشخص بود که این سنگ زمین نیست.
به گفته دانشمندان، سنگ فضایی حتی قبل از نفوذ به جو زمین، با قرار گرفتن در معرض گرمای شدید فضای بیرونی، چنان در ساختار و ترکیب خود دچار تغییراتی شده بود که تشخیص تک تک ذرات یا غضروف‌های سازنده آن دشوار بود. بالای شهاب سنگ