پلاژیوکلاز تحت فشار بالا، مانند فشار یک سیارک که به سطح مریخ برخورد می کند، به ماده ای شیشه ای به نام تبدیل می شود. ماسکلینیت می شود. به گفته محققان، یافتن ماسکلینیت در یک سنگ نشان دهنده فشاری است که نمونه با آن تماس پیدا کرده است. یانگ لیو، دانشمند سیاره‌شناسی در آزمایشگاه رانش جت ناسا و یکی از محققان این آزمایش، می‌گوید: «ما در مریخ نیستیم، بنابراین نمی‌توانیم برخورد داشته باشیم. شهاب سنگ را از نزدیک تماشا کنید، اما می توانیم مدل مشابهی را در محیط آزمایشگاهی بازسازی کنیم. با انجام این آزمایش متوجه شدیم که برای پرتاب یک شهاب سنگ از سطح مریخ، فشار کمتری نسبت به آنچه فکر می‌کردیم نیاز است.»
یانگ لیو و پل آسیمو، پروفسور کلتک، هر دو بر این باورند که پلاژیوکلاز با فشار ضربه ای 30 گیگا پاسکال (GPa) به موسکلینیت تبدیل می شود. این فشار 300000 برابر فشار اتمسفر تجربه شده در سطح دریا یا 1000 برابر فشاری است که توسط یک زیردریایی غوطه ور در 3 کیلومتری آب در اقیانوس تجربه می شود.
اما با نسخه جدید و بهبود یافته سلاح انفجاری، مطالعه جدید نشان داد که تبدیل مذکور در واقع در فشاری در حدود 20 گیگا پاسکال رخ می دهد که تفاوت قابل توجهی با نتایج آزمایش های قبلی دارد. آسیمو همچنین در یک بیانیه مطبوعاتی اضافه کرد:
پژوهش جدید مقاله‌ای را که سال گذشته منتشر شد، دنبال می‌کند که نشان می‌دهد شهاب سنگ زیبای سیاه مریخ (تصویر بالا) از یک دهانه برخوردی در منطقه بزرگ Cyrene سیاره سرخ سرچشمه گرفته است.