محققان پیش از این سه مرکز احتمالی اهلی شدن را در خاور نزدیک، شمال شرق آفریقا (از جمله مصر) و شبه جزیره عربستان شناسایی کرده بودند. اما تیم دکتر اورلاندو به این نتیجه رسیدند که خرها (اولین وسیله حمل و نقل زمینی انسان) تنها یک بار، در حدود 5000 سال قبل از میلاد، زمانی که گله داران در شاخ آفریقا و کنیا کنونی شروع به رام کردن خرهای وحشی کردند، اهلی شدند. این تاریخ حدود 400 سال قبل از اولین شواهد باستان شناسی از الاغ های اهلی در العمری در نزدیکی قاهره و تقریباً سه هزار سال قبل از اولین بار مهار اسب ها است.
این دوره به موازات دوره ای بود که کویر بزرگتر و خشکتر شد. به گفته دکتر اورلاندو، الاغ ها در برابر خشکسالی و کمبود آب مقاوم هستند، بنابراین به وسیله ای ضروری برای حمل و نقل گله ها و وسایل آنها تبدیل شدند. دکتر اورلاندو گفت: «پیدا کردن وسیله ای برای حمل و نقل در آن شرایط دشوار احتمالاً روند اهلی شدن را آغاز کرده است.
محققان سپس درخت تکاملی خرها را از آن نقطه مبدا در شمال شرقی آفریقا بازسازی کردند و مسیرهای پراکندگی آنها را در بقیه قاره ردیابی کردند. الاغ ها را به شمال غربی، به سودان امروزی و سپس به مصر بردند، حدود 5 هزار سال پیش آفریقا را ترک کردند و حدود 500 سال بعد به اروپا و آسیا رسیدند.
جمعیت های مختلف خرها به تدریج به دلیل فاصله جغرافیایی از هم جدا شدند، اگرچه تجارت منجر به بازگشت برخی از آنها به آفریقا شد. با این حال، آمیختگی بین دودمان های مختلف محدود بود.
مطالعه ای در سال 2004 که نمونه کوچکی از DNA صدها خر امروزی را بررسی کرد، نشان داد که انسان ها خرهای وحشی را دو بار در آفریقا و آسیا اهلی کردند. Albano Beja-Pereira، محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه پورتو در پرتغال، با دکتر اورلاندو و همکارش Evelyn Todd کار کرد تا نتایج خود را با استفاده از یک مجموعه داده بزرگتر به روز کنند و اکنون با فرضیه یک بار اهلی‌سازی موافق است.
الاغ در زمان های بعد جنبه اسطوره ای و مذهبی پیدا کرد. در مصر باستان، الاغ یکی از حیوانات مقدس خدای شیث بود. در فولکلور یونانی، الاغی که در برداشت و تولید شراب نقش داشت سواری بود که خدای دیونیزوس را برای نبرد با غول‌ها حمل می‌کرد و خدای دیونیزوس از فلوت‌های ساخته شده از عاج الاغ در دعاهای خود استفاده می‌کرد.