ستاره شناسان با مشاهده ستاره ای که سیاره خود را می بلعد، اولین نگاه مستقیم به فرآیند پیچیده ای به نام “بلع سیاره ای” را گرفته اند. اتفاقی که به احتمال زیاد در آینده ای بسیار دور در انتظار زمین است.
به گفته نیویورک تایمز، دانشمندان به طور تصادفی یک سیاره گازی (مثلاً مشتری (اما احتمالاً بزرگتر) هنگامی که توسط یک ستاره قدیمی خورشید مانند در فاصله تقریباً 12000 سال نوری از زمین بلعیده شد مشاهده شد. در گذشته، سرنخ های هیجان انگیزی از رویدادهای غرق شدن سیاره کشف شده است. اما هیچ کس تا به حال ستاره ای را ندیده بود که سیاره ای را می بلعد.
ستاره شناسان در مطالعه خود در روز چهارشنبه آنها که در مجله نیچر منتشر شد، نوشتند که این کشف “حلقه گمشده ای را در درک ما از تکامل و سرنوشت نهایی منظومه های سیاره ای، از جمله سیستمی که در آن زندگی می کنیم، فراهم می کند.”
کیشالا دییکی از محققین موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: این سرنوشت نهایی زمین است. “ما در واقع اکنون می بینیم که زمین در پنج میلیارد سال آینده با چه چیزی روبرو خواهد شد.”
چرخه زندگی ستاره ها با جرم آنها مرتبط است. ستاره های کوچک مانند کوتوله های قرمز ممکن است برای تریلیون ها سال بدرخشند. در حالی که پرجرم ترین ستاره ها تنها چند میلیون سال پس از تولدشان منفجر می شوند. وقتی ستارههایی مانند خورشید پس از میلیاردها سال به پایان عمر خود میرسند، به غولهای قرمزی تبدیل میشوند که صدها برابر بزرگتر هستند و هر چیزی را که در مسیرشان باشد میبلعند.
نشانه هایی از یک رویداد غرق شدن سیاره در سراسر کهکشان راه شیری دیده می شود. در گذشته، ستاره شناسان شاهد بوده اند که نور برخی از ستارگان توسط اثرات شیمیایی سیارات آلوده شده است. اتفاقی که بلعیدن و هضم همه آن دنیاها را جلوی چشم ما نشان می دهد. دانشمندان همچنین صدها سیاره با مدارهای کوتاه را مشاهده کرده اند که در آینده محکوم به سقوط در شعاع غول های قرمز هستند.
اما اگرچه ستارگان به وضوح هر از گاهی سیارات را مصرف می کنند، ثبت این لحظات چالش برانگیز بوده است. زیرا نور ناشی از این حوادث ضعیف و زودگذر است. در واقع، در ماه مه 2020، دکتر دی با استفاده از Zwicky Transient Object Survey (ZTF)، دوربینی که در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا نصب شده بود، به دنبال پدیدهای کاملا متفاوت به نام «نوواهای قرمز» بود. هنگام انجام این مشاهدات، او به طور تصادفی با یک انفجار نور مرئی عجیب روبرو شد.
دکتر دی می گوید اتفاقی که افتاد شبیه یک «داستان کارآگاهی» بود. برای شناسایی انفجار، تیم او مشاهدات نور مرئی منبع هدف را که در نوامبر 2020 توسط رصدخانه کک در هاوایی ثبت شده بود، به دست آورد. این تصاویر ستارهای را نشان دادند که در دمای 2760 درجه سانتیگراد یا حدود 10 برابر سردتر از آنچه از نواهای قرمز انتظار میرفت سرد میشود.
دکتر دی و همکارانش که از این رؤیت غافلگیرکننده گیج شده بودند، با استفاده از دوربین دیگری در رصدخانه پالومار ناسا و تلسکوپ فضایی وایس، ستاره را این بار در نور فروسرخ رصد کردند و با یک سیستم درخشان مواجه شدند. مادون قرمز برای تشخیص اجسام کم نوری که انرژی زیادی از خود ساطع نمی کنند ایده آل است. در نهایت، محققان متوجه شدند که به احتمال زیاد ستارهای را تماشا میکنند که در حال بلعیدن سیاره در زمان واقعی است.