فاکسون در تحقیقات اخیر خود مناطقی از آمریکا را که انسان ها و خرس های سیاه در مجاورت یکدیگر زندگی می کنند مورد بررسی قرار داد و نتایج تحقیقات قبلی را به مناطق بیشتری گسترش داد. فاکسون داده‌هایی را در مورد تعداد مشاهده‌های پاگنده از سازمان تحقیقات میدانی Bigfoot بدست آورد. این سازمان یک پایگاه داده جغرافیایی از شاهدان عینی دارد و اطلاعات آن عموماً شامل اطلاعات قرن بیستم به بعد است.
پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، فاکسون آن را با داده های محلی در مورد تراکم و توزیع خرس سیاه و تراکم جمعیت انسان مقایسه کرد. به گفته وی، نتایج به‌دست‌آمده از آخرین تحقیقات، پیش‌بینی‌های ساده‌شده‌ای را که در مقالات قبلی به کار رفته بود، بهبود می‌بخشد.
بر اساس مدل رگرسیون دقیق فاکسون، گزارش‌های موجود عموماً مربوط به خرس‌های سیاه هستند که به اشتباه به عنوان خرس‌های بزرگ تشخیص داده شده‌اند. این مدل نشان می دهد که آیا تغییرات یک متغیر با تغییرات متغیر دیگر مرتبط است یا خیر.
در مناطقی که خرس‌ها و انسان‌های زیادی زندگی می‌کنند، افراد بیشتری Bigfoot را دیده‌اند. این بیشتر در شمال غربی اقیانوس آرام صادق است. البته این ادعا در برخی مناطق مانند تگزاس و فلوریدا مردود است. در این ایالت ها، اگرچه خرس سیاه رایج نیست، اما گزارش های متعددی از مشاهده ساسکوچ وجود دارد.
فاکسون خاطرنشان می‌کند که گزارش‌های مشاهده ساسکوچ از ایالت‌هایی است که در آنها جمعیت‌های خرس سیاه در آنها مشخص نیست. او می افزاید که این موضوع را می توان به عنوان شاهدی بر وجود گونه ناشناخته انسانی در آمریکای شمالی تلقی کرد. اما شناسایی اشتباه سایر حیوانات و حتی انسان ها نیز توضیحی است که در میان احتمالات احتمالی مطرح می شود.
فاکسون گفت که به استثنای ایالت هایی مانند تگزاس و فلوریدا، به ازای هر 900 خرس سیاه در یک ایالت ایالات متحده یا کانادا، یک ساسکوچ انتظار می رود. خرس‌ها در سایر نقاط جهان نیز ممکن است مردم را فریب دهند و آنها را به این باور برسانند که موجودات افسانه‌ای را دیده‌اند. به عنوان مثال، در کوه های آسیا، گزارش هایی از مشاهده یتی (آدم برفی افسانه ای) احتمالاً مربوط به خرس سیاه آسیایی، خرس قهوه ای هیمالیا یا خرس قهوه ای تبتی پوشیده از برف است.
شواهدی مانند مو و دندان جمع آوری شده از گذشته در مورد یتی نشان می دهد که این شواهد مربوط به یک حیوان شناخته شده است و این حیوان معمولاً یک خرس است. فاکسون مقاله خود را به پایان می‌رساند: «به هر حال، اگر پاگنده وجود داشته باشد، احتمالاً خرس‌های زیادی وجود دارد.
مقاله Faxon در پایگاه داده BioArchive منتشر شده است.