گرمای شدید روی زهره، همراه با فشار جوی خردکننده آن، چیزی است که سطح این سیاره را بسیار غیر قابل مهمان‌نواز می‌کند. دمای سطح این سیاره از 437 تا 482 درجه سانتیگراد متغیر است.
کاوش مریخ نیز چندان آسان نیست، اما میانگین دمای سطح آن 63- درجه سانتیگراد برای مهندسان چالش بسیار کمتری است.
فشار روی سطح سیاره زهره بیش از 90 برابر فشار روی سطح زمین است. چنین فشاری تنها در عمق 900 متری در دریاهای زمین وجود دارد. زمین و زهره تقریباً نیروی گرانشی یکسانی دارند، اما جو زهره بسیار متراکم تر و ضخیم تر از جو زمین است. جو زهره تقریباً به طور کامل از دی اکسید کربن تشکیل شده است. جو این سیاره نیز دارای مقادیر کمی نیتروژن و ابرهای اسید سولفوریک است. این ترکیب منجر به یک اثر گلخانه ای می شود که سطح سیاره را حتی گرمتر از عطارد می کند.
زمین و زهره مقادیر مشابهی دی اکسید کربن در اتمسفر خود دارند، اما زهره هیچ گیاه، اقیانوس یا سنگ کربناته ای ندارد که به حفظ آن کمک کند. در نتیجه دی اکسید کربن راهی جز رفتن به جو ندارد.
در مقاله سیاره زهره; همه آنچه را که باید در مورد داغترین جهان منظومه شمسی بدانید بخوانید.