روز دوشنبه فضاپیمای Urine ناسا به دورترین نقطه سفر خود در فاصله بیش از 430 هزار کیلومتری از سیاره آبی رسید. این مسافت رکوردشکنی از مسافت طی شده توسط کپسول های آپولو در طول ماموریت های ماه در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 بیشتر بود.
در این دورترین فاصله، دوربین نصب شده بر روی پنل های خورشیدی ماژول خدمات ادرار، عکس های خیره کننده و خاطره انگیزی از ماه و زمین در کنار هم ثبت کرد. ریک لابرودمدیر پرواز ماموریت آرتمیس 1، عکسها را شگفتانگیز میبیند و توصیف اینکه دقیقاً چه حسی از دیدن آنها دارد واقعاً دشوار است. او گفت: «اینجا بودن و دیدن مناظر واقعاً شگفتانگیز است.
لابرود در یک کنفرانس خبری در مرکز فضایی جانسون در هیوستون صحبت می کرد. جایی که او و دیگر مقامات ناسا بهروزرسانیهایی را در مورد پیشرفت ماموریت آرتمیس 1 ارائه کردند. این ماموریت بدون سرنشین یک پرواز آزمایشی برای موشک جدید سیستم پرتاب فضایی و فضاپیمای ادراری است و پیشروی برای ماموریت های سرنشین دار آینده از جمله ماموریت آرتمیس 3 است.
پس از راه اندازی موفقیت آمیز Artemis 1، مایک سارافینمدیر برنامه آرتمیس گفت که ناسا اکنون به موشک Space Launch System اعتماد کامل دارد. او گفت این موشک ثابت شده است. البته کار Oraine هنوز تمام نشده است و تا زمانی که فضاپیما مانورهای خود را در اطراف ماه کامل نکند، به زمین بازگردد، از ورود مجدد جان سالم به در ببرد، در اقیانوس فرود آید و از آب خارج نشود، ماموریت آن کامل نخواهد شد. . بازگشت اوراین به زمین قرار است در 11 دسامبر انجام شود.
با این حال، این ماموریت به قدری خوب پیش رفته است که ناسا قصد دارد اهدافی مانند شلیک موتورهای مختلف برای مدت طولانیتر از برنامهریزی شده را برای تأیید عملکرد آنها به مأموریت اضافه کند. این امر باعث افزایش بیشتر اعتماد ناسا به کپسول ادرار و ماژول خدمات آن می شود. قطعه ای که آژانس فضایی اروپا مسئول ساخت و تحویل آن بود.
سرافین گفت: در مجموع 31 مورد از 124 هدف اصلی ماموریت آرتمیس 1 محقق شده است. بسیاری از این اهداف به عملکرد لانچر مربوط می شود. از اهداف باقی مانده، نیمی در حال تحقق است و نیمی دیگر هنوز تکمیل نشده است. بیشتر این اهداف باقی مانده مربوط به فرآیند فرود بر روی زمین، از جمله استقرار سیستم چتر نجات است.
مهندسان ناسا به طور قابل درک در مورد عملکرد ماموریت آرتمیس 1 هیجان زده هستند. رسیدن به این نقطه با موشک Space Launch System و فضاپیمای Urain مسیری طولانی، دشوار و پرهزینه داشت. اما زمانی که موشک و فضاپیما شروع به پرواز کردند، عملکرد آنها با تمام امیدها و انتظارات ناسا مطابقت داشت و اعتماد به آینده برنامه آرتمیس برای اکتشاف ماه را افزایش داد.