بر اساس مقاله جدیدی که در مجله PLoS ONE منتشر شده است، اختاپوس ها در استرالیا در حال برداشتن گل و لای، صدف ها و جلبک ها و پرتاب آنها به سمت یکدیگر فیلم گرفته شده اند. این اولین بار است که این نوع رفتار پرتابی در اختاپوس گزارش شده است و نویسندگان بر این باورند که شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از پرتاب‌های ثبت شده که به دیگران برخورد می‌کنند عمداً به سمت دیگران بوده است، که نشان می‌دهد این رفتار نقش اجتماعی دارد.
اختاپوس ماده زباله هایی را پرتاب می کند که به نر که قصد جفت گیری با او را دارد، برخورد می کند. مواد پرتاب شده گل، شدت پرتاب زیاد است و الگوی رنگ اختاپوس پرتاب کننده یکنواخت تیره است.
رفتار پرتابی در بسیاری از حیوانات مشاهده نشده است و رفتار پرتابی که شامل هدف قرار دادن دیگری است حتی نادرتر است. این رفتار تاکنون فقط در شامپانزه ها، میمون های کاپوچین، فیل ها، اسب آبی و پرندگان مشاهده شده است. عنکبوت ها همچنین گاهی اوقات وقتی تهدید یا طعمه ای را احساس می کنند تارهای خود را تکان می دهند، در حالی که یک ماهی کماندار آب را به سمت طعمه خود می پاشد. دلفین ها نیز طعمه خود را به آب می زنند و همچنین می توانند اشیا را به عنوان نوعی بازی پرتاب کنند.
نویسندگان، رفتار پرتاب هدفمند را نوعی استفاده از ابزار در نظر می گیرند، به ویژه زمانی که عضو دیگری از همان گونه را درگیر می کند، و فکر می کنند که می تواند به عنوان وسیله ای برای ارتباط، پیوند اجتماعی یا پرخاشگری عمل کند. شاید انتظار نداشته باشید که این نوع رفتار پرتابی را در اختاپوس ها مشاهده کنید، که معمولاً گوشه گیر و ضداجتماعی هستند: آنها به تنهایی شکار می کنند و یک برخورد غیرمنتظره با اختاپوس دیگری می تواند منجر به درگیری آشکار شود. حتی برخی از اختاپوس ها در حال خوردن همنوع خود دیده شده اند.
تصویری از نحوه پرتاب زباله توسط اختاپوس ها به سمت اختاپوس دیگر.
با این حال، برخی از مطالعات اخیر جنبه دیگری از این موجودات شگفت انگیز و بسیار باهوش را نشان داده است و نشان می دهد که آنها می توانند با اختاپوس های دیگر صبور باشند و حتی از سیگنال ها استفاده کنند. اختاپوس ها استاد دستکاری اشیا هستند و پناهگاه های خود را با مواد مختلف می سازند و نگهداری می کنند و اغلب از آکواریوم خود فرار می کنند. آنها به اندازه کافی چابک هستند تا درب ظروف را باز کنند. یک ویدیوی ویروسی از سال 2015 در ژاپن، اختاپوسی را نشان می‌دهد که مخزن شیشه‌ای خود را از داخل باز می‌کند.
اختاپوس‌هایی نیز مشاهده شده‌اند که بطری‌ها یا اسباب‌بازی‌ها را به صورت دایره‌ای در آکواریوم خود پرتاب می‌کنند و در هنگام بازگشت آنها را می‌گیرند. این رفتار به نوعی بازی تعبیر شده است. مطالعه حاضر بر روی گونه ای از اختاپوس معروف به اختاپوس غمگین و نام علمی آن تمرکز دارد اختاپوس تتریکوس است. محققان جمعیتی از اختاپوس ها را در قسمت جنوبی خلیج جرویس در نیو ساوت ولز استرالیا مورد مطالعه قرار دادند (این مناطق به دلیل جمعیت متراکم اختاپوس ها، اختاپوس ها و اختاپوس ها نامیده می شوند).
نویسندگان قبلاً به طور غیررسمی متوجه شده بودند که به نظر می رسد اختاپوس های منطقه در حال پرتاب پوسته هستند و می خواستند این موضوع را بیشتر بررسی کنند. در سال های 2015 و 2016، محققان از دوربین های فیلمبرداری زیر آب برای ضبط فیلم اختاپوس ها استفاده کردند و سپس فیلم را برای نمونه هایی از رفتار پرتاب زباله بررسی کردند.
فیلم های 2015 حاوی مجموعه ای قوی از داده ها بودند. در این ویدیوها شفافیت آب خوب بود و اختاپوس های زیادی توسط دوربین ثبت شد. در این سری از ویدیوها، یک اختاپوس نر فعال به دلیل وجود زخم های متمایز بر روی بدنش از گاز گرفتن توسط ماهی به راحتی قابل تشخیص است (اختاپوس اختاپوس به دلیل تراکم جمعیت زیاد در این منطقه به سختی قابل تشخیص است).
دو اختاپوس ماده همچنین دارای علائم طبیعی متمایز هستند که می تواند آنها را از سایر اختاپوس ها متمایز کند. این محققان را قادر ساخت تا رفتار پرتاب را در تعامل با سایر اختاپوس ها مطالعه کنند.
پرتاب شده توسط یک اختاپوس ماده که مشغول مراقبت از لانه خود است.
در میان گروهی متشکل از ده اختاپوس، دانشمندان 102 نمونه از رفتار پرتاب زباله را طی 24 ساعت ویدئو و طی چند روز مشاهده کردند. اختاپوس های نر و ماده هر دو زباله پرتاب کردند، اما در 66 درصد موارد، ماده ها این کار را انجام دادند. به نظر می رسد که حدود نیمی از پرتاب ها در پاسخ به فعل و انفعالات با اختاپوس های دیگر (اختاپوس در حال بررسی برد اختاپوس پرتاب کننده یا تلاش برای جفت شدن) بوده است و 17 درصد پرتاب ها به اختاپوس های دیگر برخورد می کند.
اختاپوس ها با جابجایی پروبوسیس خود پرتاب می کنند که ساختارهای لوله ای شکلی است که به اختاپوس ها در شنا کمک می کند. آنها یک چشمه آب را از طریق پروبوسیس خود پرتاب می کنند و بازتابی ایجاد می کنند که حیوان را به سمت آب می راند. برای انجام پرتاب، اختاپوس فواره‌های آب را با سرعت زیاد از طریق پروبوسیس خود پرتاب می‌کند تا زباله‌هایی را که جمع‌آوری کرده است در جهت مخالف پرتاب کند.
آیا این رفتار عمدی است؟ تعیین اینکه آیا رفتار توصیف شده عمدی است یا خیر، بسیار چالش برانگیز است. اما محققان شواهدی یافتند که نشان می‌دهد برخی از پرتاب‌ها هدفمند و احتمالاً عمدی بوده‌اند. پرتاب‌هایی که در محیط تعاملی اتفاق می‌افتند شدیدتر از پرتاب‌های دیگر بود و اغلب شامل پرتاب گل به جای پوسته یا جلبک بود (پرتاب پوسته و جلبک بیشتر با رفتار تمیز کردن لانه مرتبط است).
اختاپوس ها می توانند رنگ پوست خود را تغییر دهند و رنگ های تیره معمولاً نشانه پرخاشگری هستند. اختاپوس هایی که رنگ تیره داشتند، زباله ها را با شدت بیشتری پرتاب می کردند و احتمال برخورد با اختاپوس های دیگر بیشتر بود. اختاپوس‌های هدف اغلب با عقب‌نشینی یا بالا بردن بازو، ظاهراً به عنوان یک رفتار دفاعی، پاسخ می‌دهند. نویسندگان نتیجه گرفتند:
حتی اگر قصد این پرتاب‌ها ضربه زدن به اختاپوس‌های دیگر نباشد، تأثیرات اجتماعی در تعاملات بین اختاپوس‌های این مکان دارد. اختاپوس ها را قطعاً می توان به لیست کوتاه حیواناتی که اشیا را پرتاب می کنند یا به جلو می راند و به طور موقت به لیست کوتاه تر حیواناتی که حیوانات دیگر را با پرتاب های خود هدف قرار می دهند اضافه کرد.
اگر واقعاً هدف آنها دیگران باشد، هدف این پرتاب ها اعضای همان جمعیت است و بنابراین اختاپوس ها به گروه کوچکی از حیوانات می پیوندند که این شکل نادر پرتاب را دارند.