سکته مغزی زمانی رخ می دهد که خون رسانی به بخش هایی از مغز قطع شود. در نتیجه، بیماران با اختلالات کوتاه مدت یا طولانی مدت در حرکت، گفتار و بینایی مواجه می شوند. سکته مغزی یکی از دلایل اصلی فلج است که اغلب نادیده گرفته می شود. تنها در ایالات متحده، 5 میلیون نفر با نوعی اختلال حرکتی در نتیجه سکته مغزی زندگی می کنند. با وجود اثربخشی فیزیوتراپی در بهبود عوارض حرکتی ناشی از سکته مغزی، هنوز هیچ درمانی برای بازگرداندن کامل کنترل اندام های بیماران و بازگرداندن آنها به زندگی عادی وجود ندارد.
فلج اندام پس از سکته مغزی به دلیل آسیب به اتصال بین مغز و نخاع رخ می دهد. پس از وقوع این آسیب، مغز سعی می کند پیام حرکت برخی از عضلات را به نخاع منتقل کند. اما پیام دریافت شده توسط نخاع پیامی غیرقابل درک است.
محققان با بهره گیری از روش های موجود برای تزریق داروهای بی حس کننده به نخاع، دستگاهی الکتریکی اختراع کردند که می تواند در امتداد نخاع قرار گیرد تا اعصاب را تحریک کند. به گفته راندولیک، این تحریک به هیچ وجه به بیمار آسیب نمی رساند و درست مانند ویبره است.
داگلاس وبر، مهندس و متخصص علوم اعصاب در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که با همراستایی الکترودهای دستگاه با اعصاب حسی، می توان فرآیند فعال سازی عضلاتی را که در اثر سکته ضعیف شده اند، تقویت کرد. پالس های این الکترودها به دنبال تقویت سیگنال های مغزی و تحریک اعصاب حسی برای بازگرداندن کنترل اختیاری بدن به بیماران با فعال کردن عضلات هستند.
راندویک و یک بیمار دیگر در این مطالعه بهبود قابل توجهی در مهارت های حرکتی مانند کشیدن مارپیچ، باز کردن قفل و گرفتن و بلند کردن قوطی سوپ پس از روشن شدن دستگاه نشان دادند. جلسات درمان مداوم تحریک الکتریکی به مدت چهار ساعت در روز و پنج روز در هفته به مدت بیش از 29 روز برگزار شد و بهبودها تا 4 هفته پس از قطع درمان ادامه یافت.
الویرا پیروندینی، متخصص علوم اعصاب در دانشگاه Pisztserg، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که دستاورد فعلی محققان را خوش بین کرده است که اگر درمان با تمرینات فیزیکی فشرده ترکیب شود، می توانند نتایج قوی تری به دست آورند.
پیروندینی و سایر اعضای تیم به طور فعال این دستگاه را بر روی بیماران بیشتری آزمایش می کنند، در حالی که همچنین بررسی می کنند که آیا ترکیب درمان با ورزش می تواند نتایج را بهبود بخشد. محققان امیدوارند که دستگاه آنها به طور گسترده در دسترس قرار گیرد زیرا جراحی کاشت آن ساده و کمتر تهاجمی است و ارزش آن را می توان به وضوح نشان داد. ویژگی که برای متقاعد کردن شرکت های بیمه برای پوشش دستگاه حائز اهمیت است.
بروس دوبکین، متخصص UCLA، که در این مطالعه شرکت نداشت، معتقد است که این درمان احتمالاً برای بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی شدید چندان مؤثر نخواهد بود. اما می تواند به عنوان یک ابزار جدید برای به حداکثر رساندن میزان بهبودی بیماران سکته مغزی با فلج متوسط تر در ترکیب با سایر درمان ها عمل کند.
نشان دادن پتانسیل تحریک طناب نخاعی برای درمان فلج ناشی از سکته مغزی راندولیک را به آینده امیدوار کرده است. او می‌گوید: «من واقعاً امیدوارم و دعا می‌کنم که این درمان به طور گسترده در دسترس باشد. چون می‌دانم که زندگی بسیاری از مردم را تغییر خواهد داد.»