اولین زنی که از عفونت HIV جان سالم به در برد، پنج سال پس از درمان هنوز از این ویروس عاری است

همه این پیوندها از سلول‌های بنیادی مغز استخوان اهداکنندگان بالغ استفاده کردند که دو نسخه از یک جهش ژنتیکی نادر به نام دلتا 32 در ژن CCR5 داشتند. این جهش دروازه ای را که ویروس HIV برای ورود به گلبول های سفید استفاده می کند تغییر می دهد و در نتیجه از ورود ویروس جلوگیری می کند.

پس از پیوند، سلول های بنیادی اهدایی سیستم ایمنی بدن بیمار را در اختیار گرفته و سلول های قدیمی آسیب پذیر در برابر HIV را با سلول های جدید مقاوم به HIV جایگزین می کنند. پزشکان از شیمی درمانی یا پرتو درمانی برای از بین بردن جمعیت سلول های ایمنی اولیه استفاده می کنند تا راه را برای سلول های ایمنی جدید باز کنند.

مانند موارد قبلی، بیمار نیویورکی که هم سرطان و هم عفونت HIV داشت، قبل از پیوند تحت شیمی درمانی قرار گرفت. با این حال، او سلول های بنیادی گرفته شده از خون بند ناف حاوی ژن های مقاوم به HIV را دریافت کرد. خون بند ناف در زمان زایمان توسط والدین یک نوزاد غیرمرتبط اهدا شد و بعداً برای جهش دلتا 32 در ژن CCR5 غربالگری شد. برای تکمیل تعداد نسبتاً کم سلول های بنیادی بند ناف، بیمار سلول های بنیادی اهدایی یکی از بستگان خود را نیز دریافت کرد.

از آنجایی که دسترسی به خون بند ناف نسبت به مغز استخوان بزرگسالان آسان‌تر است و یافتن نمونه سازگار بین اهداکنندگان و گیرندگان آسان‌تر است، چنین روش‌هایی در آینده ممکن است رایج‌تر شوند. اگرچه به گفته دکتر برایسون، پیوند سلول های بنیادی برای بیمارانی که HIV مثبت هستند، اما بیماری جدی دیگری مانند سرطان ندارند، مناسب نیست. زیرا شامل پاکسازی سیستم ایمنی بدن می شود.