هسته داخلی زمین را مانند یک بالرین فلزی سنگین در نظر بگیرید. این بالرین آهنی می تواند با سرعت متغیر بچرخد.
به گفته نیویورک تایمز، این هسته ممکن است در یکی از نقاط عطف خود باشد. در مقاله‌ای که در اوایل این ماه در مجله Nature Geoscience منتشر شد، زلزله‌شناسان گزارش دادند که هر چند دهه، پس از مکثی کوتاه، هسته داخلی زمین جهت چرخش خود را معکوس می‌کند (نسبت به جهت چرخش سطح زمین) و احتمالاً اکنون تجربه ما یکی از این تغییرات هستیم.
این گزارش شاید یادآور فیلم های آخرالزمانی هالیوود باشد. اما جای نگرانی نیست. هیچ عواقب فاجعه باری در نتیجه این دوره از چرخش هسته سیاره رخ نخواهد داد که احتمالا برای مدت طولانی ادامه دارد. هدف محققانی که این مدل را ارائه کرده اند، دستیابی به درک عمیق تری از درونی ترین قسمت زمین و ارتباط آن با سایر نقاط سیاره است.
به گفته Xiaodong Song، زلزله شناس دانشگاه پکن در پکن و یکی از نویسندگان این مطالعه، “هسته داخلی مانند یک سیاره در سیاره دیگری است، بنابراین نحوه حرکت آن بسیار مهم است.”
اینگه لمان، زلزله شناس دانمارکی در سال 1936 کشف کرد که هسته مایع بیرونی زمین توسط یک مروارید فلزی جامد پوشیده شده است. از آن زمان تاکنون این موضوع همواره ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
جان ویدال، زلزله شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که در این تحقیق شرکت نداشت، می گوید: «بسیار عجیب است که یک توپ آهنی جامد در مرکز زمین شناور است. دانشمندان فکر می کنند این هسته از یک سوپ فلزی اولیه در گذشته نه چندان دور، زمانی که جهنم درونی سیاره به اندازه کافی سرد شده بود، شروع به متبلور شدن کرد.
از هسته داخلی زمین نمی توان به طور مستقیم نمونه برداری کرد، اما امواج لرزه ای پرانرژی ناشی از زمین لرزه های بزرگ و آزمایش تسلیحات هسته ای جنگ سرد برخی از خواص آن را با عبور از هسته داخلی آشکار کرده است. دانشمندان قطر این کره را که عمدتاً از آهن و نیکل تشکیل شده است، 2440 کیلومتر و دمای آن مشابه دمای سطح خورشید (حدود 6000 درجه کلوین) تخمین زده اند.
اما این امواج سوالات جدیدی را نیز ایجاد کردند. اگر هسته ثابت بود، عبور امواج با منشا مشابه باید نتایج مشابهی در طول زمان ایجاد کند، اما اینطور نیست.
یک توضیح ارائه شده این است که هسته داخلی می چرخد و امواج را منحرف می کند. در اواسط دهه 1990، دکتر سانگ یکی از اولین دانشمندانی بود که پیشنهاد کرد هسته داخلی ممکن است با سرعتی متفاوت از سطح زمین بچرخد. از آن زمان، لرزه شناسان شواهدی پیدا کرده اند که نشان می دهد این چرخش می تواند سرعت خود را افزایش یا کاهش دهد.
اما دلیل این تغییر سرعت چیست؟ یک فرضیه این است که دو قدرت بزرگ برای کنترل قلب جهان در حال نبرد هستند. میدان مغناطیسی زمین که حاصل گردش جریان های آهن در هسته مایع بیرونی است، هسته داخلی را می کشد و باعث چرخش آن می شود. این نیرو با میدان گرانشی قوی ای که گوشته زمین بر هسته داخلی وارد می کند مقابله می کند و سرعت آن را کاهش می دهد.
با مطالعه امواج لرزه ای ثبت شده از دهه 1960 تا به امروز، دکتر سونگ و یی یانگ، زلزله شناس دیگری از دانشگاه پکن و یکی از نویسندگان این مطالعه، دریافتند که این تضاد منجر به حرکات عقب و جلوی هسته داخلی در سال 70 می شود. دوره های سال
در دهه 1970، هسته داخلی زمین نسبت به فردی که روی سطح ایستاده بود نمی چرخید. پس از آن، هسته داخلی به تدریج شروع به چرخش سریعتر در جهت شرق کرد. سپس این سرعت به تدریج کاهش یافت تا اینکه چرخش هسته داخلی (نسبت به سطح زمین) بین سال های 2009 تا 2011 متوقف شد.
اکنون هسته داخلی به تدریج به سمت غرب در حال چرخش است و به نظر می رسد که این روند را ابتدا با افزایش و سپس کاهش شتاب ادامه می دهد تا در نهایت در دهه 2040 دوباره به حالت ساکن برسد و دوره چرخش شرق به غرب را کامل کند.