دقیقاً مشخص نیست که این افسانه که انسان ها باید روزانه هشت لیوان آب بنوشند از کجا آمده است، اما احتمالاً همه ما آن را شنیده ایم.
شواهد این ادعا تا حد زیادی نادرست است. مطالعات گذشته بر این است که مردم به خاطر بسپارند که در طول روز چقدر آب می‌نوشند. این نوع مطالعات دقت کمی دارند.
برای به دست آوردن تخمین دقیق تری از میزان آب مورد نیاز ما، در یک مطالعه جدید 5600 نفر در تمام سنین از 26 کشور مورد مطالعه قرار گرفتند. محققان به شرکت کنندگان 100 میلی لیتر آب غنی شده با 5 درصد آب دارای برچسب مضاعف دادند.
آب دارای برچسب دوگانه معمولاً برای آزمایش‌های متابولیسم استفاده می‌شود، زیرا راهی برای دنبال کردن سرعت حرکت مواد شیمیایی در بدن فراهم می‌کند. این نوع آب حاوی یک ایزوتوپ غیر معمول هیدروژن به نام دوتریوم (هیدروژن سنگین) است. این ایزوتوپ دارای یک نوترون اضافی در هسته خود است که باعث می شود اتم هیدروژن سنگین دو برابر یک اتم هیدروژن معمولی سنگین باشد که فقط یک پروتون دارد و نوترون ندارد. نوشیدن مقادیر کمی از آب حاصل که 10 درصد سنگین تر از آب معمولی است، خطری برای سلامتی ندارد.
برای تولید آب دارای برچسب مضاعف، این آب سنگین با آبی که حاوی یک ایزوتوپ اکسیژن به نام اکسیژن 18 است نیز مخلوط می شود که دارای 8 پروتون و 10 نوترون در هسته خود است (به جای 8 عدد طبیعی از هر کدام). این ایزوتوپ یکی از ایزوتوپ های پایدار و طبیعی اکسیژن است که 0.2 درصد از هوایی که تنفس می کنیم را تشکیل می دهد. دیل شولر می گوید: “اگر میزان ایزوتوپ های پایداری را که فرد در طول یک هفته از طریق ادرار دفع می کند اندازه گیری کنید، ایزوتوپ هیدروژن می تواند به شما بگوید که چه مقدار آب جایگزین می شود و چه مقدار ایزوتوپ اکسیژن دفع می شود.” متخصص تغذیه و یکی از نویسندگان این مطالعه. “این به ما می گوید که آنها چقدر کالری می سوزانند.”
آزمایشگاه دانشگاه ویسکانسین که در آن شولر در آن کار می کند، آزمایش آب دارای برچسب مضاعف را در انسان در دهه 1980 آغاز کرد.
در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Science منتشر شده است، تیم شولر نشان می‌دهد که مصرف روزانه آب بسته به سن، جنسیت، سطح فعالیت و آب و هوا بسیار متفاوت است. محققان در مطالعه خود می نویسند: “مطالعه فعلی به وضوح نشان می دهد که دستورالعمل های مربوط به آب آشامیدنی برای همه یکسان نیست و این پیشنهاد رایج که باید هشت لیوان آب (حدود دو لیتر) در روز بنوشیم، مورد تایید نیست. شواهد و مدارک.”
گردش آب در مردان 20 تا 30 ساله و زنان 20 تا 55 ساله بیشتر بود و پس از 40 سال در مردان و پس از 65 سال در زنان کاهش یافت. شیرخواران به عنوان درصدی از کل آب بدنشان بیشترین گردش آب را داشتند و روزانه حدود 28 درصد از آب بدن آنها جایگزین می شد.
در همین شرایط مردان نیم لیتر بیشتر از زنان آب مصرف می کنند. به عنوان مثال، یک مرد 20 ساله که ورزشکار نیست، 70 کیلوگرم وزن دارد و در یک کشور توسعه یافته در سطح دریا با رطوبت 50 درصد و دمای متوسط 10 درجه سانتیگراد زندگی می کند، گردش آب حدود 2.3 لیتر در روز است. . یک زن غیر ورزشکار هم سن و سال که در همان منطقه زندگی می کند، گردش آب حدود 2.7 لیتر در روز خواهد داشت.
اگر میزان انرژی مصرفی فرد در روز دو برابر شود، گردش آب روزانه حدود یک لیتر افزایش می یابد. به ازای هر 50 کیلوگرم وزن اضافی، گردش آب 0.7 لیتر در روز افزایش می یابد. افزایش 50 درصدی رطوبت، مصرف آب را 0.3 لیتر افزایش می دهد.
برخی از افراد در این مطالعه گردش آب بسیار بالایی داشتند: 13 زن که بیش از 7 لیتر آب در روز دریافت کردند. این ورزشکاران زن یا باردار بودند یا در هوای گرم. 9 مرد در روز بیش از 10 لیتر آب مصرف می کردند و افراد بسیار فعال، ورزشکار یا افراد بومی بودند که فعالیت بالایی داشتند. شولر می‌گوید: «این تنوع به این معنی است که اشاره کردن به میانگین بی‌معنی است.
گردش آب برای زنان باردار در سه ماهه سوم بارداری و در دوران شیردهی افزایش یافت. افرادی که در محیط های داخلی با دمای کنترل شده در کشورهای توسعه یافته زندگی می کنند نسبت به افرادی که به عنوان کارگر یا شکارچی در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، گردش آب کمتری دارند.
محققان می نویسند که با توجه به رشد انفجاری جمعیت و تغییرات اقلیمی که جهان در حال حاضر با آن مواجه است و دسترسی انسان به آب آشامیدنی را تحت تاثیر قرار می دهد، تهیه یک دستورالعمل دقیق از میزان آب مورد نیاز انسان در مناطق مختلف بسیار مهم است. موقعیت ها
این مقاله در مجله Science منتشر شده است.