در فاصله تقریبی 1.5 واحد نجومی از پروکسیما قنطورس و در موقعیتی خارج از منطقه قابل سکونت ستاره، سیاره فراخورشیدی کوچک نپتون پروکسیما قنطورس c قرار دارد. طبق فهرست رایگان سیارات فراخورشیدی، این جهان تقریباً هفت برابر زمین است و هر 1900 روز زمینی یک بار به دور ستاره خود می چرخد.
پروکسیما قنطورس c برای اولین بار در سال 2019 به دنبال لرزش ناشی از فشار گرانشی روی حرکت ستاره مادرش مشاهده شد. وجود این سیاره در سال 2020 با تصاویری از تلسکوپ فضایی هابل که در سال 1995 گرفته شد، تایید شد. این روش کشف، پروکسیما قنطورس را به یکی از معدود سیارات فراخورشیدی تبدیل کرد که وجود آن از نظر بصری تأیید شده است.
ژائو فاریامحقق موسسه اخترفیزیک و علوم فضایی Space.com با اشاره به Proxima Centauri c گفت: “کشف این سیاره این باور را تقویت می کند که سیارات کم جرم مانند زمین که ممکن است قابل سکونت باشند در کهکشان ما بسیار متداول هستند. همچنین ثابت می کند که ما اکنون ظرفیت فنی لازم برای سکونت را داریم. با استفاده از ابزارهای پیشرفته آنها را پیدا کنید.بر اساس جرم بسیار کم، می توان نتیجه گرفت که این سیاره احتمالاً مخلوطی سنگی است مانند زمین و مریخ دارد.
علاوه بر این، در سال 2021، ستاره شناسان نشانه های احتمالی سیاره فراخورشیدی دیگری را در مدار قنطورس مشاهده کردند. این سیاره در منطقه قابل سکونت یا منطقه اطراف ستاره است، که نه خیلی گرم است و نه خیلی سرد است که بتواند آب مایع را پشتیبانی کند (عنصر حیاتی لازم برای تشکیل حیات). قرارداد.
آیا انسان ها می توانند در آلفا قنطورس زندگی کنند؟
ما می‌دانیم که آلفا قنطورس نزدیکترین منظومه ستاره‌ای به همسایگی خورشیدی ماست و کاملاً مطمئن هستیم که سیارات دیگری شبیه به زمین در آن منظومه وجود دارند. حال سوال این است که آیا انسان ها می توانند در این سیستم زندگی کنند؟
مسلماً بزرگترین چالشی که در ساختن یک خانه جدید در منظومه آلفا قنطورس با آن روبرو خواهیم بود، فاصله بسیار زیاد زمین تا این سه ستاره است. اگرچه آلفا قنطورس نزدیک ترین منظومه ستاره ای به زمین است، اما هنوز بیش از 4 سال نوری یا حدود 37.8 تریلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد.
چقدر طول می کشد تا به آلفا قنطورس برسید؟
برای پیمودن چنین مسافت عظیمی به یک فضاپیمای بسیار سریع یا روش دیگری برای سفر نیاز داریم. به گفته ناسا، شاتل فضایی دیسکاوری (در سال 2011 بازنشسته شد) با سرعتی در حدود 28000 کیلومتر در ساعت حرکت می کند. حتی با حرکت ثابت با این سرعت، رسیدن به آلفا قنطورس بیش از 148000 سال طول می کشد.
حتی زمانی که فضاپیمای Oraine (مرتبط با برنامه آرتمیس) آماده سفر انسان است، حداکثر سرعتی در حدود 32180 کیلومتر در ساعت خواهد داشت. حتی اگر این فضاپیماها به جای سفرهای کوتاه به ماه یا مریخ برای سفرهای خارج از منظومه شمسی طراحی شده باشند، واضح است که باز هم زمان سفر به آلفا قنطورس کاهش نخواهد یافت.
تنها فضاپیمایی که تاکنون منظومه شمسی را ترک کرده است وویجر 1 و 2 دوقلو هستند. ناسا تخمین می زند که حتی با سرعت بیش از 35000 مایل در ساعت، نزدیک به 40000 سال طول می کشد تا دوقلوهای وویجر 2 سال نوری سفر کنند و به مرز نامشخص بین منظومه شمسی و ستاره پروکسیما قنطورس برسند و ممکن است به همان اندازه طول بکشد. به عنوان 80000 سال. چقدر طول می کشد تا هر یک از این فضاپیماها به سطح پروکسیما قنطورس برسد؟
آیا منظومه آلفا قنطورس به زمین نزدیک می شود؟
ستارگان و سیارات منظومه ستاره ای آلفا قنطورس به سمت زمین حرکت می کنند. اما این حرکت بسیار کند در حال انجام است. به گفته پایگاه نجومی سیمبد، این منظومه در 30 هزار سال آینده به نزدیک ترین نقطه خود به منظومه شمسی خواهد رسید و فاصله آن از ما به سه سال نوری کاهش می یابد.
سپس 3000 سال بعد، این منظومه ستاره ای دوباره شروع به دور شدن از منظومه شمسی خواهد کرد. در آن زمان، پروکسیما قنطورس دیگر نزدیکترین همسایه ستاره ای ما نخواهد بود و ستاره دیگری به نام راس 248 (HH Andromedae) این عنوان را بر عهده خواهد گرفت. راس 248 نیز یک ستاره کوتوله سرخ است که در حال حاضر حدود 10.3 سال نوری از خورشید فاصله دارد و دهمین ستاره نزدیک به منظومه شمسی است. در سال 1993 پیش بینی شد که این ستاره پس از ورود به دوره 36 هزار ساله با فاصله 3.02 سال نوری به خورشید نزدیک شود.