این معادل دو برابر شدن روشنایی آسمان شب در کمتر از 8 سال یا چهار برابر شدن آن در 18 سال است. محققان تخمین می زنند که کودکی که در زیر آسمانی با 250 ستاره قابل مشاهده با چشم غیرمسلح متولد می شود، تا زمانی که از مدرسه فارغ التحصیل شود، می تواند کمتر از 100 ستاره را در همان منطقه ببیند.
آنها حدس می زنند که بخشی از روند اخیر به سمت آسمان های شب روشن فزاینده به دلیل نصب چراغ های LED جدید است که نور بیشتری را با همان وات نسبت به لامپ های رشته ای ساطع می کنند.
ماهواره هایی که آسمان را اندازه گیری می کنند معمولاً به نور آبی تولید شده توسط LED ها حساس نیستند و نمی توانند طول موج های کوتاه تر از 500 نانومتر را تشخیص دهند. همچنین، طول موج‌های کوتاه‌تر نور راحت‌تر در جو پراکنده می‌شوند و مه گسترده‌ای را ایجاد می‌کنند که از تاریکی کامل آسمان شب جلوگیری می‌کند.
محققان در مقاله خود یادآوری می کنند: “رصدپذیری ستارگان علیرغم (یا احتمالاً به دلیل) استفاده از LED ها در کاربردهای روشنایی در فضای باز به سرعت رو به وخامت است. سیاست های روشنایی موجود در سطح قاره یا جهانی مانع از رشد نورگیرها نمی شود.
شهروند دانشمندان در آمریکای شمالی بیشترین افزایش در روشنایی آسمان را با نرخ 10.4 درصد در سال گزارش کرده اند. آسمان شب در اروپا با سرعت کمتری روشن می شود. 6.5 درصد در سال سایر نقاط جهان نیز میانگین رشد سالانه ۷/۷ درصدی آلودگی نوری را تجربه کرده اند.
این اعداد بسیار بیشتر از تخمین های ماهواره ای آسمانتاب است که رشد روشنایی آسمان شب را بین سال های 2012 تا 2016 2.2 درصد و در 25 سال قبل از آن 1.6 درصد برآورد کرده است.
این بررسی ها بر اساس گزارش های ثبت شده شهروندان-دانشمندانی که عمدتاً در آمریکای شمالی و اروپا زندگی می کنند، نوشته شده است. از آنجایی که آنها با چشم غیرمسلح به ستارگان نگاه کردند، این مطالعه میزان تابش و طیف آن را همزمان بررسی کرد و بر خلاف ماهواره ها، تفاوتی بین نورهای آبی تر و قرمزتر قائل نشد.
علاوه بر آنچه قبلاً در مورد تابش شدید نورهای مصنوعی می دانستیم، این تحقیق نشان می دهد که منظره شب پر ستاره ما با چه سرعتی در حال تغییر است.
فابیو فالچی و سالوادور بارا، دو فیزیکدان و مدافع آسمان تاریک از دانشگاه سانتیاگو د کامپوستلا در اسپانیا می‌گویند:
قرار دادن هزاران ماهواره در مدار پایین زمین در چند سال گذشته توانایی ستاره شناسان برای مطالعه کیهان را کاهش داده است.
دانشمندان رصدخانه‌های خود را به مکان‌هایی دور از محدوده شهرها منتقل کرده‌اند، اما این ماهواره‌های درخشان، نور خورشید را در خط دید تلسکوپ‌های نوری منعکس می‌کنند و امواج الکترومغناطیسی را در طول موج‌های مورد استفاده توسط تلسکوپ‌های رادیویی ساطع می‌کنند.
اگرچه این ماهواره‌ها خارج از دسترس شهروندان-دانشمندان هستند، اما کایبا و همکارانش طبقه‌بندی نورهای فضای باز را برای کمک به درک بهتر منابع آلودگی نوری ایجاد کرده‌اند.
همچنین فالچی و بارا راهکارهای متعددی را برای کنترل آلودگی نوری پیشنهاد کرده اند که کاربرد مشابهی با مقررات هوای پاک در مهار آلودگی هوا دارد. ایجاد “سقف های کل” و خطوط قرمز که انتشار نور در فضای باز را محدود می کند، می تواند به تلاش های دیگر برای حفظ آسمان تاریک در مناطقی که هنوز توسط نورهای سیاه مصنوعی و جوهری آلوده نشده اند کمک کند.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.